Tabela 8.4
Wyniki badań efektu terapeutycznego preparatu przeciwkrzywicznego (preparat 1)
dawka |
2,5 |
5 |
10 |
20 |
40 | |
xf - logarytm dawki |
0,398 |
0,699 |
1,000 |
1,301 |
1,602 |
X = 1 |
0 |
1,0 |
1,5 |
3,0 |
6,5 | ||
0 |
1.5 |
1,0 |
3,0 |
3,5 | ||
yq ~ weny |
0 |
1,5 |
2,0 |
5,5 |
4,5 | |
radiologiczne efektu |
0 |
1,0 |
3,5 |
2,5 |
3,5 | |
0 |
1,0 |
2,0 |
1,0 |
3,5 | ||
0.5 |
0,5 |
0 |
2,0 |
3,0 | ||
6 |
6 |
6 |
6 |
6 |
/V = 30 | |
0,5 |
62> |
10,0 |
17,0 |
24,5 |
II ’-/l oo | |
Ji |
0,0833 |
1,0833 |
1,6667 |
2,8333 |
4,0833 |
y = 1,95 |
Si |
0,25 |
7,75 |
23,5 |
59,5 |
108,25 |
5=19925 |
Dane oraz wyniki niektórych obliczeń pośrednich przedstawiono w tabeli 8.4 (uwzględniono 5 różnych dawek preparatu). Estymowane parametry prostej regresji wynoszą w tym przypadku:
a = -1.2892
b = 3,2392
Przedstawioną powyżej metodą zbadano istotność współczynnika regresji B efektu terapii w zależności od logarytmu dawki preparatu oraz liniowość funkcji regresji. Wyniki pokazuje tabela 8.5. Widać, że odchylenia funkcji regresji od prostej są nieistotne, przyjmujemy więc (niezbyt formalnie), żc regresja jest rzeczywiście prostoliniowa. Nachylenie linii regresji, jak to widać z testu stosunku Flt jest wysoce istotne, tzn. musimy odrzucić testowaną hipotezę, że B = 0.
153