skanowanie0161

Tabela 5.4

Wyniki badań audiologicanych w. różnych typach niedosłuchu

	Lokalizacja uszkodzenia :
Óbjaw/ba danie	przed- ślimakowa			ośrodkowa
		ślimakowa	poza-. ślimakowa	w pniu mózgu	korowa
Ubytek słuchu w audiometrii tonalnej powietrznej	równomierny, większy w zakresie tonów niskich	tonów średnich i wysokich	tonów wysokich	nieznaczny, nietypowy	nieznaczny, nietypowy, kontrlate- ralny
Różnica m. krzywą powietrzną i kostną	15 do 40 dOB (rezerwa ślimakowa)	poniżej 15 dB	obie krzywe pokrywają się	obie krzywe pokrywają się	obie krzywe pokrywają się
Krzywa artykulacyj-na	przesunięta w prawo, 100% zrozumienia	jedno- lub dWukiopiu- lasta, brak 10(0% zrozumienia	kopulasta (schisau-cusis) *, brak 100% zrozumienia	zbliżona do prawidłowej	dbliżona do prawidłowej
Rozumienie mowy utrudnionej	0	0	upośledzone jedno stronnie	upośledzone jedno- lub obustronnie	upośledzone przeciw-lub obustronnie
Wyrównanie głośności	nie występuje	występuje	nie występuje	0	0
Próba Lflschera-Zwi-słockiego, progi różnicowania przyrostów progowych tonów	2—3 dB	0,1—0,4 dB	2—3 dB	powyżej 3 dB	powyżej 3 dB
Próba Fowlera	przebieg krzywej równoległy do normalnej krzywej	przebieg pionowy zbliżający się do normalnej	0	0	0
Wartości SISI	niskie (0—20%)	wysokie (80—100*/#)	niskie	■niskie	niskie

Typ krzywych Jer-	I	II	III, IV	I, III, IV	0
gera (audiometria ■ Bśkśsy’ego)				albo 0
Lokalizacja dźwięku	upośledzo-	dobra	upośledzo-	upośledzo-	upośledzo-
	na		na znacz-	na znacz-	na kontr-
			nie	nie (lub zniesiona)	lateralnie
Zanikanie tonu	nie wy-	umiarko-	znaczne	znaczne	znaczne
	stępuje	wane	(powyżej
	(0*—lliO dlB)	(1—25 dB)	30—35 dB)
Audiometria impe- dancyjna a) próg odruchu	powyżej	poniżej	wysoki	0	0
strzemiączkowego	60. dB	60 dB	90—100 dB
b) sumacja głośności	powyżej	mała po-	powyżej	0	0
	25 dB	niżej 25 dB	25 dB
ERA a) czas utajenia	wydłużony	skrócony	wydłużony	wydłużony	wydłużony
b) krzywa	0	pionowa	pozioma	pozioma	pozioma
wejście/wyjście

* Znaczne różnice między progiem w audiometrii tonalnej a progiem zrozumienia mowy (znacznie gorszy).

Wyniki badań słuchu przedstawiają się następująco:

1)    w audiometrii tonalnej jednostronny ubytek słuchu bardziej nasilony w zakresie tonów wysokich,

2)    w -audiometrii ano wy nieproporcjonalnie duży ubytek dyskryminacji dźwięków mowy w stosunku do ubytku w audiometrii tonalnej (słyszenie roz-szczepienne — schisacusis),

3)    objaw wyrównania głośności w zasadzie nie występuje, niskie lub zerowe wartości w próbie SISI, audiometria Bekesy’ego, krzywe typu III lub IV, próg różnicowania przyrostów progowych 1—3 dB,

4)    patologiczne zanikanie tonów, wyraźnie zaznaczone (ponad 30 dB/min),

5)    w audiometrii impedancyjnej wysokie progi natężenia dźwięku potrzebne do wywołania odruchu\strizemiączkowego lub zanikanie tego odruchu,

6)    lokalizacja dźwięku zaburzona po stronie uszkodzonego nerwu słuchowego.

5.4.1.5.3. Lokalizacja ośrodkowa

1. Pień mózgu. Uszkodzenie w obrębie pnia mózgu nie wywołuje specyficznych zaburzeń słuchu i stąd wynika potrzeba wykonywania większej liczby testów‘audiologicznych i ścisłego ich korelowania z wynikami badań neurochirurgicznych (w badaniu czynności innych nerwów).

327