img176

176

oczywiście interferencje miętłzysymtrolowa, ale Jeżeli Jej rozmiary są niewielkie, to nie-powoduje ona zauważalnego pogorszenia Jakości transmisji. Silna koncentracja widma ggstości mocy na też znaczenie, gdyż zależy na* na tym, by poziom pozapasmowych składowych widma przesyłanych w torze transmisyjnym decydujących o przenikach międzykanałowych był jak najmniej, szy.

Transmisja sygnałów za pomocą modulacji cyfrowych wymaga synchronizacji odbiornika z nadajnikiem, do czego konieczne jest odtworzenie w odbior. niku elementowej podstawy czasu z sygnału zakodowanego. Odtworzenie to jest znacznie ułatwione, gdy w sygnale zakodowanym momenty taktowe są wyraźnie zaznaczone przez zmianą polaryzacji impulsów. W przeciwnym przypadku długie sekwencje zeT lub jedynek mogą uniemożliwić prawidłowe odtworzenie elementowej podstawy czasu. Innymi słowy pożądane jest, by widmo gęstości mocy kodu transmisyjnego zawierało prążki 4(ta- rw»j), «0j *

* 2ir/T*; świadczy to o istnieniu w sygnale harmonicznych o częstotliwościach n(iXj równych krotnościom częstotliwości taktowania cOy. Harmoniczne także można wydzielać za pomocą specjalnych układów i stosować dla celów synchronizacji.

Zauważmy, że wszystkie pożądane właściwości kodów transmisyjnych wynikają z charakteru ich widm gęstości mocy. Stanowi to wytłumaczenie, dlaczego tak wiele uwagi poświęcamy analizie korelacyjno-widmowej sygnałów cyfrowych.

Omówienie częściej używanych kodów transmisyjnych rozpoczniemy od najbardziej naturalnego - bipolarnego, rysunek 1.67b, polegającego na przyporządkowaniu binarnym symbolom informacyjnym impulsów prostokątnych o przeciwnej polaryzacji.

Widmo gęstości mocy kodu bipolarnego jest dane zależnością (C-36)

S_x(w) * 2»(2p-l)A²*(») ♦ 4p(l-p)A² T Sa²    (1.4.57)

Przebieg widma (1.A5..7) dla p=0,5 jest przedstawiony na rysunku 1.71.

Kod bipolarny ma słabe właściwości transmisyjne - zawiera składową stałą, jego widmo skupione jest wokół częstotliwości eo= 0, nie pozwala na wydzielanie elementowej podstawy czasu.

W bipolarnym kodowaniu różnicowym stosowane są takie same impulsy jak w bipolarnym, ale "1" zmienia w momencie znamiennym ich polaryzację na przeciwną, podczas gdy "0" ją zachowuje, rysunek 1.67c. W kodowaniu

•Jeśli widmo nie zawiera dyskretnych prążków, to chcielibyśmy przynajmniej, aby jego składowe skupione wokół częstotliwości nto, przenosiły stosunkowo dużą część mocy sygnału (wysoki poziom widmowej gęstości mocy dla co w n cOj).