img185

185

Rys. 1.71. Widma gęstości . mocy kodów transmisyjnych

1.4.6. PODSUMOWANIE

W modulacjach cyfrowych sygnałem modułujęcym jest sygnał cyfrowy. Sygnał cyfrowy jest generowany w przetwornikach analogowo-cyfrowych. Przetwornik analogowo-cyfrowy pobiera próbki sygnału ciągłego (częstotliwość próbkowania wynika z twierdzenia o próbkowaniu) i wartość każdej z nich przybliża do z góry określonego poziomu. Operacja ta nazywana jest kwantowaniem. Inaczej mówiąc, w procesie kwantowania próbek sygnału następuje przyporządkowanie wartości próbki numeru odpowiadającego jej przedziału kwantowania. Numer ten można zapisać jako liczbę dwójkową (dwójkowe słowo kodowe); poszczególne pozycje słowa kodowego, a więc "1" i "0", śą reprezentowane na wyjściu przetwornika analogowo-cyfrowego przez sygnał elektryczny o wysokim lub niskim poziomie. Sygnał cyfrowy jest więc ciągiem dwójkowych słów kodowych, z których każde w umowny sposób reprezentuje przybliżoną wartość pewnej próbki sygnału oryginalnego. •

Kwantowanie wiąże się z nieodwracalną utratą informacji o dokładnej wartości próbki sygnału. Zainteresowani jesteśmy wobec tego tym, aby odstęp błędu kwantowania (średniokwadratowego) od poziomu pTÓbki był jak największy. Oczywiście, odstęp ten jest tym większy, im większa jest dokładność kwantowania, czyli im dłuższe jest słowo kodowe. Powiększenie odstępu błąd kwantowania - sygnał bez wydłużania słowa kodowego możemy uzyskać stosując kwantowanie nierównomierne. W kwantowaniu nierównomiernym dokładnie kwantujemy próbki pojawiające się często (to one właśnie decydują o wypadkowej jakości przetwarzania analogowo-cyfrowego), próbki pojawiające się rzadko kwantujemy zgrubnie. Kwantowanie nierównomierne praktycznie realizuje się w nieliniowych układach statycznych nazywanych