img215

n_] = 20 ,    n₂ = 11,

*. = (25,9 2184 266 1,78]⁷, v₂ =(23.5 2168 243 2,64J⁷,

'26,4 -63,7 -26,6 0362 61973 2741 -109 313 -5,04 0.527

Test do porównania wektorów wartości średnich obu klas noworodków daje F = 9,05 ,    V, = 4 ,    v₂ = 26.

Przy poziomie istotności a = 0,05 odczytujemy z tablic wartość F4.26.c1.05 = 2,74. Zatem odnośnie do rozpatrywanych czterech cech istnieją istotne różnice między wcześniakami. Wyliczając wielowymiarową miarę dyskryminacyjną otrzymamy

r¹(y_l.y₂.y,.y*)= 1.39.

Funkcją dyskryminacyjną jest

v = 0,238v, - 0,0102 v₂ + 0.139v₃ - 2.59v₄ Na wartości średnic wielkości v w obu klasach otrzymujemy v, = 16,1,    v>₂ = 10,4,

tzn. że dzieci które zachorowały na żółtaczkę, mają średnio mniejsze wartości wielkości v aniżeli dzieci zdrowe. Aby przeprowadzić bezpośrednie sprawdzenie mocy dyskryminacyjnej cechy różnicującej v, można nasze 31 obiektów poddać postępowaniu dyskryminacyjnemu według (11.28) — (11.31) zarówno bez jak i wraz z uwzględnieniem prawdopodobieństw apriorycznych, które przyjmiemy odpowiednio do liczebności prób:

p_x = 20/31 = 0,645, p₂ = 11/31 = 0,355.

Okazuje się, że rozróżnienie udaje się bardzo dobrze — w każdej klasie tylko jedno dziecko zostaje fałszywie zdiagnozowane. Różniące się wzajemnie prawdopodobieństwa aprioryczne nic wpływają na te wyniki.

Możemy również dokonać rozróżnienia posługując się tylko jedną cechą — czasem trwania ciąży (jest to cecha najmocniejsza). Wówczas w każdej klasie trzy obiekty będą

215