img218

218

P =    (131)

Sisies L - odległość punktu poligonowego od miejsca przenoszenia kierunku,

6 - wartość błędu przeniesienia kierunku, f - zamiennik aa miarę łukową.

Yfodług [1C3 przeeunięcie poprze ozne przedstawią się następująco;

Y	1'	Y	Y	Y	Y
L km	1	2	3	, 4	5
P m	0,29-	o,57	0,37	1,16	1,46

Z powyższego zestawienia wynika, że przy długich chodnika eh kopalni wpływ błędu przesunięcia kierunku może wywołać bardzo poważne, skutki. Należy zatem unikać możliwości popełnienia stosunkowo dużego błędu przez dokładne pomiary elementów geometrycznych kształtu 3ieci nawiązania.

Osnową geodezyjną dla orientacji kopalń jest sieć triangulacyjna lub -rzadziej - sieć poligonlzacji precyzyjnej. H przypadku jej istnienia należy skontrolować pomiarami stałość jej punktów oraz ocenić, czy dokładność określenia ich położenia odpowiada aktualnym wymogom orientacji.

Te dwa istotne postulaty decydują, czy wykorzysta się istniejąoą osnowę powierzchniową, czy należy wykonać nową, której założenia projektowe odpowiadałyby tym warunkom. Podkreśla się przy tym, że aa tesenaoh zasięgu wpływów eksploatacji górniczej punkty osnowy ulegają przesunięciom, których wielkość wzrasta z jej rozwojem-. Utrudnia to wybranie miejsc gwarantujących stałość ich położenia, a czasem takich rejonów szukać trzeba w znacznej odległości od granic kopalni*

Przy osnowach o’mniej lub więoej skomplikowanych kształtaoh wymaga się, by przynajmniej dwa jej punkty były zlokalizowane w pobliża miejsca orientacji, to znaczy w pobliżu szybu lub szybów. Brak takich punktów można uzupełnić przez zagęszczenie osnowy, wyznaczając je wcięciami wielokrotnymi. y wielu przypadkach zakłada się też sieć lokalnego znaczenia dla orientowania jednej kopalni lub sąsiadujących ze sobą dwóch lub więcej kopalń. Z uwagi na zabudowę szybu nie zawsze jest możliwe zlokalizowanie rmrtfsfców triangulacyjnych w jego pobliżu. Zakłada się wtedy dodatkowo po dwa punkty poligonowe oparte na tej osnowie i wyznacza ich współrzędne, Rysunek. 235 przedstawia najprostszą osnowę złożoną z punktów triangulacyjnych ś i B, z których przez pomiar kątów wyznaczono równocześnie nowe punkty C i D, & z nich krótkie ciągi poligonowe (punkty I i II) do Sży-bów Jan i Piotr. Obliczenie takiej sieci wykonuje się według zasad najmniejszych kwadratów [31], co umożliwia jednoznaczne określenie położę-