IMG!72

“ jP 0.230 ™ 0.020    0.100    1 *    “^11,74 W/m ‘

5 * 0.70 * 0,85 * 0,04 * 14

_Wyn₀^^Cin*^{>CrałUra nu} wcwnęlr.nej powierzchni ściany przy jej ociepleniu slyropi:

h/ - ‘ f!

= 22-

1 1.74

. t_wl -19,65° C.

“nem

Przykład 10.10

Plaska powierzchnia jest ustawiona względem słońca tak, że dociera do niej 80% słonecznego promieniowania. Jaka jest temperatura powierzchni, jeśli cały strumień ciepła docierający do powierzchni jest tracony w wyniku konwekcji do otoczenia? Temperatura otoczenia t₀ = 15°C, współczynnik przejmowania ciepła a = 18 W/(m^: K), gęstość strumienia promieniowania słonecznego q_s = 800 W/itT. Pominąć ciepło wy-promieniowywane przez powierzchnię.

rozwiązanie

Temperaturę płaskiej powierzchni wyznaczymy, przekształcając równanie opisujące gęstość strumienia ciepła przejmowanego przez konwekcję (równanie Newtona) (10.27):

i

I

r

q = a(t„-t_f)->t_w =t_f -f-^.

Gęstość strumienia ciepła wyliczamy z gęstości promieniowania słonecznego i warunków zadania:

q - 0,80 q_s,

q = 0.80 800, q = 640 W/m ².

Temperatura płaskiej powierzchni płyty:

Ó4tł

/

15-ł- —, / = 50,56° C. 18

W rozdziale 6 zostały omówione roztwory gazowe. Jednym z zalożcó przy anali-to/worów gazowych było założenie, ze żaden ze składników mieszaniny gazowej ulega przemianom fazowym. Jeśli jakiś składnik mieszaniny gazów mole ulegać L rozpatrywanym przedziale parametrów) przemianom fazowym podczas procesów dntodynamicznych, to taki roztwór gazów nazywamy gazem wilgotnym. Gazwilgot-1 ty jest zatem roztworem gazu suchego i pary innej substancji w stanie bliskim stanowi I osy cenią. Gaz wilgotny nienasycony jest roztworem pary przegrzanej i gazu suche-U.Gaz wilgotny nasycony jest roztworem pary nasyconej suchej i gazu suchego. Gaz lilgotny przesycony to roztwór pary wilgotnej, mgły ciekłej lub lodowej i gazu suche-IfO. Wilgotność gazu może być powodowana parą dowolnego czynnika, najczęściej JeJnak w roztworach występuje para wodna.

X *

GAZY wilgotne

11.1. CHARAKTERYSTYKA GAZU WILGOTNEGO

Przedstawione poniżej rozważania dotyczą przypadków, w których zarówno ciś-li*me gazu suchego jak i ciśnienie cząstkowe pary jest na tyle niskie, ze gaz wilgotny Icożna traktować jak roztwor gazów doskonałych. Można więc zastosować prawo Dalom (6.14):

(ll.l)

P=Pg ⁺ Pp

||dzie:

p - ciśnienie gazu wilgotnego, p_K - ciśnienie cząstkowe gazu suchego, p_p - ciśnienie cząstkowe pary.

Ilość pary zawartej w wilgotnym gazie jest ograniczona. Jeżeli przy stałym ciśnie-Lup gazu wilgotnego obniżamy jego temperaturę, to gaz wilgotny nienasycony staje J.ę nasycony po osiągnięciu temperatury rosy (temperatury nasycenia paiy przy m ciśnieniu składnikowym p_p). Maksymalna wartość ciśnienia cząstkowego p,„ jakie Jtozc osiągnąć para zawarta w wilgotnym gazie przy niezbyt wysokim ciśnieniu guzu lot równe ciśnieniu nasycenia p, tej pary w temperaturze gazu.

(U .2)

Ppmu ~ Ps P)

Ciśnienie nasycenia pary p_t rośnie ze wzrostem temperatury, me rou/c jednuk '•rcckroczyć sumarycznego ciśnienia gazu wilgotnego. Zatem maksymalne ciśnienie j dadnikowc pary w wilgotnym gazie wynosi:

Parnas = P (Pa * P>

01.3)