Image557

gdzie:

U_s — spadek napięcia na diodzie,

U cm — napięcie tranzystora wyjściowego w stanie nasycenia.

Zastosowanie układu 47 do sterowania wskaźnikami o wspólnej katodzie wymaga użycia dodatkowych inwerterów oraz rezystorów R_s (rys. 4.731).

Rys. 4.731. Schemat ideowy układu do sterowania wskaźnikiem o wspólnej katodzie, w którym zastosowano transkoder scalony 47

Rys. 4.732. Schemat ideowy układu do sterowania wskaźnikiem o wspólnej katodzie, w którym zastosowano transkoder scalony 48

Na rysunku 4.732 przedstawiono schemat ideowy układu służącego do sterowania wskaźnikiem o wspólnej katodzie. W układzie tym zastosowano transkoder scalony 48 zawierający rezystory ograniczające prąd sterujący poszczególnymi segmentami.

Dzięki dołączeniu do transkodera 47 dwóch inwerterów z otwartym kolektorem, tak jak to przedstawiono na rys. 4.733a, można zmodyfikować kształt cyfr 6 i 9 (rys. 4.733b).

Na rysunku 4.734 i rys. 4.735 przedstawiono układy służące do zobrazowań cyfr od 0 — 9 i nadmiaru (kombinacje od 1010” 1111) za pomocą znaku E (Error).

W systemach mikroprocesorowych często zachodzi konieczność wyświetlania informacji, zapisanej w kodzie szesnastkowym. Zamiany kodu szesnastkowego na kod wskaźnika 7-segmentowego można w prosty sposób dokonać wykorzystując do tego celu pamięć PROM (rys. 4.736). Prąd sterujący segmentami wskaźnika nie może przekraczać 12 mA.

Inne rozwiązania wykorzystujące układy 47 i 45 przedstawiono na rys. 4.737. Dla danych wejściowych 0000 -=- 1001 (0 -r- 9) transkoder 47 powoduje wyświetlenie odpowiednich cyfr na wskaźniku 7-segmentowym (wygodniejszym układem byłby tu układ 48). Gdy informacja wejściowa przekracza wartość 1001, wejście LT przyjmuje stan O powodując świecenie wszystkich segmentów wskaźnika. Jednocześnie układ 45 zostaje odblokowany sygnałem D = 1. Jeżeli informacja wejściowa przyjmuje np, stan 1011, wówczas na wyjściu 3 dekodera 45 pojawia się sygnał 0, dekodowany przez matrycę diodową i sterujący