IMG$95

3.    Funkcjonowanie gospodarki - normalny stan niedoboru

Popyt dóbr inwestycyjnych i produkcyjnych jest prawic nic do n^okojcnii motm zaobserwować ..głód inwestycyjny", pogoń a ilością i tendencję do gromadzenia zapasów Następstwem tego jest ..stan ssania”- praw ie nie dającego się zaspokoić popytu, niedoboru na tynku i w produkcji. Teoria niedoboru sprawdza się w 4 twierdzeniach: 1 o normalnym niedoborze (to stan równowagi tradycyjnej gospodarki socjalistycznej). 2 o stabilności normalnego niedoboru. 3 o dostosowaniach ilościowych. 4 o długookresowym rozwoju gospodarki niedoboru.

4.    Teoria J. Koma i a na szerszym lic procesu społecznego

Na teorie niedoboru ma wpływ społeczny proces. Jednostki, przedsiębiorstwa i instytucje zaakceptowały taki niedobór ho nie było innego wyjścia, byl umiarkowany optymizm, zgoda bo brak było jakiejkolwiek innej alternatywy. Aż w końcu stabilna gospodarka niedoboru stała się nieaktualna.    "

5.    Błąd J. Komaia -duedobór jako przejaw nierównowagi systemu ]

I )jecjg nigdnhnni j«Lo «tnnu nierównowagi systemu .wydaje się kluczem do wyjaśnienia, na gruncie teorii ekonomicznej, kryzysu i dezintegracji gospodarki socjalistycznej. Niedobór był przejawem ogólnej nierównowagi systemu, która w pewnych okresach wyraźnie się nasilała. Wzrastająca nierówność systemu, oddalanie się od hipotecznego stanu równowagi, załamanie się linii rozwojowej, dezintegracja struktur i chaos transfomwcji.£zyli w' teorii Komaia tkwi / Mad: niedobór nie był stanem równoważenia przeciwnie działających sil |

6.    Postscriptum: niestabilność systemu socjalistycznego i chaos transformacji Objawy nierównowagi: nadmierny stopień wykorzystania społecznych zdolności wytwórczych, wysoki i rosnący społeczny koszt krańcowy produkcji, nieefektywność ekonomiczna systemu, społeczne niezadowolenie. Niedobór rodzi niedobór. Spirala place-ccny-niedobór była błędnym kołem zależności. Narastał trwały stres system społecznego.

4 .-.-V. >!;. V-.. ■i-a^:>v '.y _xh(.y >.V»v3\»4 aufrtnboo*/    KjJ*s%r<;^;

Rozdział 2 Gospodarka chaosu

Między odchodzącym w przeszłość systemem socjalistycznym, a tworzącym i spontanicznie powstającym nowym porządkiem społecznym nie ma ciągłości, jest clutos. ścieranie się j starych struktur z nowymi.

1. System nierównowagi 1.1 A. Smith - porządek kolektywny i groźba ęłutosu Kolektywny porządek społeczny, koordynowany przez wspólny, konkretny cci (plan) oraz integrowany przez poczucie przynależności do grupy. Już Smith na to wpadł. Wiedział też, że czasem system kolektywny prowadzi do chaosu. Porównanie do szachownicy, ludzie nie są pionkami że niewidzialna ręka nimi porusza, tylko każdy indywidualnie działa, jak działają razem to jest harmonia, jak nie to chaos.

i 2 Debata socjalistyczna i „problem rozproszonej wiedzy"

Sprzeczność celów społeczeństwa wynika z problemu rozproszonej wiedzy. W socjalizmie decyzje o kierunkach alokacji zasobów są podejmowane przez planujące centrum, które nic ma doskonalej informacji (wg Lavoic to wiedza nieartykułowana inaczej niekomunikowalna). Centrum nie może naśladować rynku, ponieważ rynek nie jest powtarzalnym procesem.

Porządek kolektywny jest narażony jest na wewnętrzne sprzeczności, napięcia i niestabilność, im bardziej złożony system podlegający centralnemu planowaniu tym napięcia będą ostizrjsze. W socjalizmie niedobór był samopodtrzymąjący się i suinoodnawiąjący się. Było błędne koło. Niedobór rodził presje na wzrost cen. wzrost cen eliminował niedobór w krótkim okresie, spadała płaca realna, pracownicy naciskali na wzrost płac. z czasem płace rosły ł to prowadziło do odrodzenia niedoboru. Niedobór rodzi inflacje, a inflacja niedobór.