Image568

Na rysunku 4.749 przedstawiono przekrój typowej komórki ciekłokrystalicznej. Składa się ona z trzech głównych elementów:

—    przedniej i tylnej płytki szklanej, z których każda jest jednostronnie pokryta materiałem przewodzącym stanowiącym elektrody (jedna z elektrod jest wykonana w kształcie wyświetlanego znaku),

—    roztworu ciekłego kryształu (warstwa o grubości 10 -r- 15 jun),

—    płytek dystansowych.

Clektmdy

Ciekty kryształ

Rys. 4.749. Przekrój typowej komórki ciekłokrystalicznej

^Ptytki dystansowe Wkfszktdhe

Komórka może działać w świetle przewodzącym, jeśli obydwie elektrody są przezroczyste (rys. 4.750a), lub odbitym, jeżeli jedna z elektrod jest odbijająca (rys. 4.750b). Pierwszy typ wskaźnika nazywa się typem przewodzącym, drugi — odbijającym.

Cechą charakterystyczną ciekłego kryształu typu nematycznego jest efekt rozpraszania dynamicznego (ang. Dynamie Scattering).

Rys. 4.750. Dwa typy wskaźników wykorzystujących ciekłe kryształy

a) przewodzący, b) odbijający

Cienkie warstwy ciekłego kryształu w stanie nie wzbudzonym są przezroczyste, natomiast po przyłożeniu pola elektrycznego — matowieją. Przezroczystość w stanie nie wzbudzonym wynika z regularnego uporządkowania cząsteczek ciekłego kryształu — równoległego lub prostopadłego do powierzchni elektrod (rys. 4.75 la). Przyłożenie pola elektrycznego o natężeniu ~ 10000 V/cm powoduje zaburzenie w ułożeniu cząsteczek w wyniku przesuwania się jonów, które deformują jednorodnie uporządkowane warstwy (rys. 4.75 lc), dzieląc je na małe obszary, w wyniku czego zmienia się współczynnik załamania ciekłego kryształu i następuje silne rozpraszanie światła.

We wskaźnikach z efektem polowym pole elektryczne powoduje reorientację cząsteczek. Jeśli wskaźnik taki zostanie umieszczony pomiędzy dwoma polaryza-torami. to nastąpi zmiana kierunku transmisji światła przez te polaryzatory.