J1112

Ńiemasz dla zmarłych złości ni kochania, niemasz zawiści, ni żadnego działu, który żywemu tu przypada ciału, ku czemu ludzkie serce się nakłania.

Idż więc, a ostaw smutek swój na progu, ■ jedz chleb w weselu, staryś jest, czy młody, — wino pij, słodkie sprawuj sobie gody, bo radość twoja podoba się Bogu!

Wdziej szaty strojne i uwieńcz się różą, wonnym olejkiem głowę zroś trefioną i rad uciechy zażywaj z swą żoną, dopóki żądzom twoje siły służą!

To w twej marności jest twój dział jedynie, więc co masz czynić, czyń zaryćhła śmiele, bo tam, gdzie idziesz, mrok się jeno ściele, szczęście jak gorycz zarówno tam minie!

1 to widziałem, że nie skrzętny składa złoto, ni dzielny mąż wygrywa wojny,