JB (5)

366 1*01/1 \ POLSKA OKRI Sli MII IWWOJI NMCiO

szklany deszcz

Idziesz w szklanym deszczu, deszczu rozbitym w listopad

nad ulicami Iśniijcymi |ak woda myła słoi nisko szara chmura

rdza dni rudzieje, noce rośni) w w ieże, wiara urasta w przestrach i bodzie

jak biegun

prawda życia rozdęty gorączki) prażony niepotrzebny chłopak ⁵ idziesz spłowiały od codzienności w wewnętrzna wichurę biały morzem zmydłony biały burzy ptak.

/. każdej bramy jak z list noc Otwiera się pocałunkiem w bramach, w których kobiety słodkie jak w iśnie niedojrzałe, poprawiają

podwiązki

żołnierze chrzęstem wtjsów wypełniaj:) głębokie stenie, zbutw iałe od mroku i drżące służące, dyszące rozkoszą, przegięte w uśmiechu bladym jak jesień. Pijany szept niedopięty klamra księżyca

Krakowem przeciąga godzina dziesiątą i szczękiem zatrzaskanych bram

zamyka

w skupiony punkt.

¹⁵ W uliczce, wciśniętej między twoje słowa wąskie, obie serce na usta

wybiega jak rtęć

wtulony w szarość muru w niewyszumiale marzenia nanizane w pierścień połykasz gorący pocałunek purza wargi, bije krew. krew krzykiem

wybiega na usta

wydyma pierś cień

nad oczami

czarna chusta

SZKLANY PUSZCZ

7. tomu: zaciśnięte tbokaht ust.

horyzont

przechyla się wali zapada w wargi

zaciśnięte dookoła ust.

WIZJA TRZECIORZĘDU

z dolin ujętych w klamry wylały się stada spiętrzone i groźne w smugach dymu wstępowało w obłoki runo spienione pędzonych

baranów

słonic żyjące samotnic zeszły z płaskowyżu nowe wieszcząc objawienia a kły ich białe w czerwień zachodu wkładały pioruny i błyski ' w burzy czarno zwclnionej rzadkie wiatraki w mrok się gubiły pełen lasu jak pióra walczących gołębi w zmierzch mąkę sypały i mak.

w chrzęście sil poruszanych piany wodospadów głucho tonęły a uśpione zatoki podchodziły aż po szczyty trzeciorzędu w głąb lasu purpurę wpuszczały i lak ¹¹¹ w wąwozach tłoczył się naród brodaty w skóry przybrany i hełmy włochate piersi mężczyzn słońcem wykute w miedziane pancerze błyskały wśród łuków i strzał na skarogniadym koniu wódz księżycowi wygrażał ^IS złotą tarczą na wzgórza wyjechał i jak posąg trwał.

WtZIA trzeciorzędu

/ tomu: Razowy epos, Niecą 1946.

Wiersz powstał w okresie 1937 1939.

rytu!: trzeciorzęd pierwszy okres ery kcnozoicznej (od ok. 60 do I min lat tentu), w którym nastąpiło wielkie nasilenie alpejskich ruchów górotwórczych i po wymarciu gadów pojawiać się zaczęły ssaki.