Majątek Decimusa powiększył się na skutek działania niewolnika, wierzyciel mczc dochodzić zapłaty do wysokości przysporzenia ( całej ) na mccy actio de in rem verso jeśli żywność była niezbędna
Peculium nadal jest własnością właściciela Stichusa ( niewolnik tylko zarządza a ponad to nie może umniejszać majątku właściciela ) i może on zażądać zwrotu w każdej chwili. W tym wypadki; może wystąpić z rei yindicatio.
patrz 34 bo niewolnik dokonał niezbędnych napraw ( nieopłacalne byłoby actio de peculio gdyż dług przewyższał peculium).
Właściciel mógł. w każdej chwili odebrać peculium niewolnikowi wtedy jednak następowało przysporzenie (jeśli niewolnik miał długi) a więc wierzyciele mogli domagać się zwrotu długów na nocy actio de in rem verso w pełnej wartości.
KAZUS 38
5000 sestersów gdyż niewolnik spłacił dług Marcusa ( powiększył majątek właściciela )- actio de in rem verso + 3000 z tytułu peculium które otrzymał od właściciela ( ma on prawo dedukcji )i które roztrwonił.
KAZUS 39
Wierzyciel może wystąpić z actic ouod iussu jeśli niewolnik sprzedał tunikę na polecenie właściciela lub zc skargą o bezpodstawne wzbogacenie. W pierwszym przypadku przegra bo właściciel nic nie wiedział a niewolnik sam nic może rozporządzać majątkiem pana ( chyba, że swoim peculium ) w drugim przypadku właściciel wzbogacił się o kolczyki które niewolnik kupi!.
KAZUS 40
KAZUS 41
Aemilius może żądać zwrotu długu do wysokości peculium na mocy actio de peculio . Nie przysługuje mu actio de in rem verso gdyż niewolnik wydał pieniądze na zbytki (wydatki r.ie były konieczne ).
KAZUS 42
Jeśli właściciel ustanawia niewolnika kapitanem statku (magister navis) to odpowiada w pełni za działania niewolnika mieszczące się w granicach funkcji jaką pełni . W tym przypadku niewolnik pożyczył pienia.dzc za pośrednictwem Horosa od Porciusa na naprawę statku ale nie z jego winy statku naprawić nie mógł i pieniądze poszły na inne wydatki związane z dowodzeniem statkiem - utrzymanie załogi. Portiusowi przysługuje aclio cxercitoria, może domagać się zwrotu całego długu .
KAZUS 43
pauz 42- słodka woda konieczna była aby załoga prze2yła ( zakup wody mieścił się w granicach ustanowienia ) KAZUS 44
patrz 42- deponowanie pieniędzy mieściło się w zakresie usług oferowanych przez zajazdy ( a więc w granicy ustanowienia- nie potrzebna jest dodatkowa zgoda właściciela )- wierzyciele mogą stosować actio institutoria . Wymiana pieniędzy nie mieści się w granicach ustanowienia i gdyby niewolnik zadłuży! się w związku z tą działalnością wtedy wierzyciele nic mogliby skarżyć jego właściciela .
i