Kochański4

6.1.2. Działanie lecznicze

Pod wpływem prądu stałego dochodzi w tkankach do procesów elektrochemicznych, elektrolitycznych. elektrotermicznych, do zmiany reakcji nerwów i mięśni na prąd stały oraz zachodzą odczyny ze strony naczyń krwionośnych. Wzmożone przemieszczanie się jonów w tkankach oraz zwiększona wymiana w-ody pomiędzy komórkami a płynem tkankowym poprawia funkcje odżywcze w obszarze, który został poddany galwonizacji

Ważnym efektem działania prądu jest zmiana ukrwienia powierzchowna i głęboka. Bezpośrednio po włączeniu prądu pod elektrodami dochodzi do krótkotrwałego zwężenia naczyń skórnych, a następnie stopniowo narasta rozszerzenie naczyń, które daje intensywny rumień tzw. rumień galwaniczny pod obu elektrodami zc znaczniejszym nasileniem pod katodą. Rumień obejmuje również obszar ciała poza bezpośrednim działaniem elektrod i trwa w formie intensywnej około 30 minut. Po tym okresie narasta przegrzanie tkanek głębiej położonych, które utrzymuje się do kilku godzin po zakończeniu stosowania prądu stałego. W tym okresie obserwuje się zwiększoną przepuszczalność naczyń krwionośnych. Wzrost ukrwienia pow ierzchniowego i głębokiego oraz zwiększenie procesów dyfuzji i osmozy poprawia stan odżywienia tkanek i zwiększa resorpcję wysięków, obrzęków oraz działa naprawczo w zaburzeniach ukrwienia. Przyspiesza również procesy regeneracyjne po przez zwiększony podział komórek, co ma zastosowanie w leczeniu uszkodzeń wielu tkanek.

Prąd stały zmienia pobudliwość nerwów i mięśni, przy czym nerwy są bardziej pobudliwe niż mięśnie. Stosując prąd galwaniczny o słabym natężeniu uzyskuje się pod elektrodami działanie przeciwbólowe, które jest bardziej odczuwane pod anodą. Pt»budliwość wzrasta pod katodą (-) i stan ten określa się jako katekktronus. Pod anodą (+) następuje zmniejszenie po budliwości określanej jako aneIktronus.

6.1.3. Elektrody

Elektrody i zaciski me mogą dotykać skóry ani być zbyt blisko siebie, a elektrody muszą być dokładnie umocowane do ciała. Wyróżnia się elektrody czynne i bierne, a w zależności od kształtu elektrody płaskie i specjalne.

•    Elektroda czynna jest to zazwyczaj jedna elektroda, ale stosuje się dw ie lub nawet więcej, których powierzchnia powinna wynosić od 100-200 cm²1 być mniejsza od elektrody biernej Elcktioda czynna jest tzw. elektrodą leczniczą, ponieważ pod mą uzyskuje się zamierzony efekt leczniczy, gdyż pod tą elektrodą jest większa gęstość prądu niż pod elektrodą bierną. Przy czym po połączeniu elektrody czynnej /. anodą następuje efekt przeciwbólowy, a po połączeniu z katodą efekt stymulujący. Wszystkie elektrody muszą być dokładnie ułożone i umocowane. Do ustalenia elektrod służą różnego rodzaju opaski elastyczne oraz woreczki uciskowe wypełnione suchym piaskiem.

•    Elektroda bierna włączona jest do bieguna o znaku przeciwnym niż elektroda czynna cc Icm zamknięcia obwodu i doprowadzenia do przepływu prądu przez tkanki między eleklni-dami.

•    Elektroda plaska o kształcie kwadratu lub prostokąta musi mieć zaokrąglone narożniki i posiadać bardzo gładką pow-icr/chnie, ponieważ na ostrych narożnikach i na nierównych powierzchniach występuje największa gęstość pola elektrycznego, co może powodować oparzenia. Stosuje się elektrody do wielokrotnego użytku, które są wykonane z cyny, płytek ołowianych pokrytych cyną oraz jednorazowego użytku z folii aluminiowej pokiytcj spe-