Kochański
6

7.1.2. Działanie lecznicze prądów DD

Prądy diadynamiczne najczęściej stosowane są ze względu na działanie przeciwbólowe, które uzyskuje się w wielu przypadkach szybko i długotrw ale. Działanie to wiąże się z mechanizmem bramki kontrolnej (wg teorii Walla i Alzacka), ze zwiększonym stężeniem endorfin i cnkcfalin w tkankach poddanych zabiegowi oraz z usuwaniem mediatorów bólu. Obok tego w wyniku działania prądów DD następuje zwiększone ukrwicnie w strefie zabiegowej przyczyniając się do poprawy miejscowych procesów odżywczych i przemiany materii. Zwiększone ukrwicnie i przepły w krwi powodują działanie przeciwzapalne, i pr/eciwobrzękowc oraz przyspieszają wchłanianie zwłaszcza świeżych wysięków i krwiaków. W zależności od zastosowanych rodzajów prądu można uzyskać wzmożone lub obniżone napięcie mięśni szkieletowych, n stosując je naprzemiennie uzyskuje się lepszą trofikę mięśni. W zakresie stosowania prądów diadynamicznych istnieją ogólne zasady dobom jednego lub kilku rodzajów prądów stosownie do ich podstawowego działania leczniczego. Zazwyczaj zabieg rozpoczyna się od prądu DF, który działa szybko przceiwbólowo, po nim stosuje się 1.2 lub 3 wybrane prądy stosownie do występujących głównych objawów. Należy mieć na uwadze występowanie odczynu przyzwyczajenia (inhibicji) na prądy diadynamiczne, który występuje w wyniku adaptacji organizmu do ciągle powtarzającego się bodźca o tym samym natężeniu Jest to zjawisko niekorzystne, które najszybciej występuje przy prądach DF i MF i dlatego stosuje się je maksymalnie 2 minuty. Jedynie prądy RS i MM nie wykazują odczynu przyzwyczajenia.

•    Zastosow anie jednego prądu Dl)

■    Działanie przeciwbólowe - prądy DF, CP. LP

■    Zmniejszenie napięcia mięśniowego prądy DF. LP

■    Zwiększenie napięcia mięśniowego - prądy MF, CP

■    Wzmożenie aktywności naczynioruchowej - prądy DF, MF, CP

■    W stanach kurczowych naczyń - prąd DF, CP; LP

» W zanikach mięśni z nieczynności - prąd RS, MM

•    Zastosowanie kilku prądów DD (kolejność stosowania)

■    Działanie przeciwbólowe - a) DF (1-2 min.), MF (0,5 - I min ). CP (4-6 min.).

b).DF (2 min.), CP (4 - 6 min.).

■    Zmniejszenie napięcia mięśniowego - CP i LP po 2 3 min.

■    Zwiększenie ukrwienia - DF (1-1,5 min.), C'P (5-min.), lub LP(5-6 min.).

7.13. Wykonanie zabiegów diadynamicznych

Stosuje się elektrody płaskie płytkowe, które zakłada się zgodnie z wymogami jak przy •zabiegach galwanicznych oraz elektrody specjalne cyrklowe lub proste, które posiadają gąbki lateksowe i specjalne uchwyty do ich ręcznego utrzymywania w czasie zabiegu. Wielkość oraz rodzaj elektrod należy dobierać stosownie do okolicy ciała. W miejscu bolesnym umieszcza sic elektrodę z biegunem ujemnym a po przeciwległej stroni elektrodę z biegunem dodatnim tak, aby przebieg prądu przechodził przez chore miejsce. W pierwszej kolejności ustawia się natężenie prądu stałego, które nie powinno przekraczać 3 mA. Natężenie prądu diadynamicznego zwiększa się stopniowo do wystąpienia wyraźnego mrowienia pod elektrodami .jeżeli wystąpi pieczenie lub ból należy zmniejszyć natężenie. Pod koniec zabiegu należy stopniowo obniżać natężenie prądu. Elektrodą czynną zawsze jest katoda (-). Prądy DD należy stosować ostrożnie w stanach ostrych, a u osób z. obfitą podściólką tłuszczową, które zazwyczaj słabo wyczuwają efekty drażnienia prądem diadynamicznym. nie wolno stosować wysokich dawek natężenia, ponieważ może wystąpić długotrwały skurcz tężcowy mięśni.

•    Czas zabiegu wynosi od 2 do 8 min. przeciętnie 6-8 min. a tylko przy zastosowaniu prądu RS i MM można stosować maksymalnie do 10 min. Przy stosowaniu małych elektrod

z uchw ytami ręcznymi należy je przemieszczać na kolejne miejsca bólow e (punkty spusto

sz