Kochański&

7.6.2. Wskazania i przeciwwskazania

Wskazania

1.    Przewlekłe i ostre zespoły bólowe o znanej etiologii

2.    Bóle w stanach pourazowych i pooperacyjnych

3.    Choroby reumatyczne i zwyrodnieniowe stawów i kręgosłupa

4.    Miopatic i zaniki mięśni z nicczynności

5.    Korzeniowe zespoły bólowe

6.    Neuralgie, neuropatie i inne schorzenia nerwów obwodowych

7.    Zaburzenia ukrwienia obwodowego

8.    Opóźniony zrost kostny

Przeciwwskazania

1.    Rozrusznik serca

2.    Padaczka

3.    Stan po udarze mózgu

4.    Ból niew-iadomego pochodzenia

5.    Nowotwory

6.    Zakrzepow-e zapalenie ty.

7.    Ciąża

8.    Okolica zatoki szyjnej

9.    Bezpośrednio na okolicę serca

10.    Bezpośrednio po urazach oraz na świeże krwiaki, wybroczyny i uszkodzenia skóry

11.    Zaburzenia czucia

12 Uszkodzenia lub zmiany troficzne skóry

7.7. PRĄD MIKROAMPEROWY

(MES)

Prąd mikroamperowy (mikroprąd) wywodzi się z terapii TENS, któr>' na początku był traktowany jako jedna z jego odmian i z tego też względu do dziś, niektórzy autorzy określają go jako Micro-TENS. Do najczęściej spotykanych skrótów należy zaliczyć: MES (Microamperc F.iectrical Stimulation), lub MENS (Microcurrent Electrical Neuromuscular Stimulation). Zastosowanie prądu mikroamperowego jest podprogową stymulacją prądem elektrycznym opartą na prawie Amdta-Schultza zakładającym, że słabe bodźce wzmagają procesy fizjologiczne, a bardzo silne mogą częściowo lub całkowicie je wyhamow'ać. Ta forma elektrostymulacji ma na celu odtworzenie elektrofizjologicznych mechanizmów obronnych organizmu i jednocześnie uzyskanie silnego i szybkiego efektu przeciwbólowego Zabieg jest bezholcsny, bez jakiegokolwiek nieprzyjemnego odczucia oddziaływania prądu oraz nie występują uboczne skutki i miejscowe odczyny

W terapii prądem mikroamperowym stosuje się prąd bipolarny i monopolamy o natężeniu 1-999 pA, o częstotliwości 0,3-320 Hz i napięciu około 60 V. Stosuje się impulsy kształtem zbliżone do prostokątnego. Sposób wytwarzania impulsów mikroamperowych w większości aparatów jest dosyć zbliżony. Przykładem wytwarzania takiego impulsu jest aparat Elcclro-Acuscope. w którym natężenie prądu wzrasta gwałtownie i osiąga chwilowo wartość szczytową natężenia, stanowiącą wierzchołek nadstrzału impulsu (overshool peak), na poziomie IJ-2 mA. zaleca się jednak, aby wynosił przeciętnie od 1,5-1,75 mA Następnie z poziomu rzytowej wartości natężenia, prąd obniża się do prawie stałego, płaskiego czasu trwania natężenia W’ impulsie tzw. plateau, który odpowiada nastawionej wielkości prądu na tablicy czo-

99