Scan10024 (8)

Rozdział 3. Ostre zespoły wieńcowe (OZW)

Tabela 3.1. Typowe wskazania do terapii tromboiitycznej w ostrym zawale mięśnia sercowego

Obecność trwającego krócej niż 12 godzin bólu

w klatce piersiowej przemawiającego za ostrym zawałem mięśnia sercowego oraz:

•    uniesienie odcinka ST > 0,2 mV w 2 sąsiadujących odprowadzeniach przedsercowych, lub >0,1 mV w 2 lub więcej sąsiadujących odprowadzeniach kończynowych

lub

•    przewaga załamków R i obniżenie odcinka ST w N/t—V₃ (zawał ściany tylnej)

lub

•    wystąpienie świeżego (lub przypuszczalnie świeżego) bloku lewej odnogi pęczka Hisa.

Tabela 3.2 Typowe przeciwwskazania do terapii tromboiitycznej

Bezwzględne

•    Przebyty kiedykolwiek udar krwotoczny.

•    Udar niedokrwienny przebyty w ciągu ostatnich 6 miesięcy.

•    Uraz lub nowotwór CSN.

•    Ostatnio przebyty (w okresie 3 tygodni) duży zabieg operacyjny, uraz głowy lub inny duży uraz.

•    Czynne krwawienie wewnętrzne (z wyłączeniem miesiączki) lub krwawienie z przewodu pokarmowego w ciągu ostatniego miesiąca.

•    Tętniak rozwarstwiający aorty (rozpoznany lub podejrzewany).

•    Znane zaburzenia układu krzepnięcia.

Względne

•    Nadciśnienie oporne na działanie leków (ciśnienie skurczowe > 180 mm Hg).

•    Przejściowy incydent niedokrwienny (Transient Is-chemic Attack — TIA) w ciągu ostatnich 6 miesięcy.

•    Doustna terapia przeciwzakrzepowa.

•    Ciąża lub pierwszy tydzień połogu.

•    Resuscytacja urazowa.

•    Punkcja okolicy gdzie nie można zastosować ucisku.

•    Czynna choroba wrzodowa.

•    Zaawansowana choroba wątroby.

•    Infekcyjne zapalenie wsierdzia.

•    Reakcja alergiczna na uprzednio stosowane leki trombolityczne.

Jeśli zastosowano streptokinazę i upłynęło więcej niż 4 dni należy użyć innego środka trombolitycz-nego (wytworzone przeciwciała zmniejszają skuteczność leku).

W tabeli 3.1 wymieniono typowe wskazania do terapii tromboiitycznej. Tabela 3.2 zawiera wykaz typowych przeciwwskazań. Większość przeciwwskazań ma charakter względny; doświadczony lekarz powinien decydować, czy w konkretnym przypadku korzy-l ści podjęcia trombolizy przewyższają ryzyko. Niektó-| re dostępne leki trombolityczne wymieniono w tabeli 3.3.

Tabela 3.3. Leki trombolityczne

Streptokinaza

•    Często powoduje hipotensję i bradykardię tym samym opóźniając leczenie.

•    Może powodować uczulenie lub reakcję anafilak-tyczną.

•    Przeprowadzenie terapii wymaga co najmniej 1 godziny (wlew dożylny).

•    Nieodpowiednia do stosowania przedszpitalnego.

•    Należy unikać stosowania, jeśli od jej poprzednie-| go zastosowania upłynęło więcej niż 4 dni.

•    Dawka — 1,5 miliona jednostek w 100 ml 0,9% NaCI.

•    Względnie tania.

Alteplaza (R-tPA)

•    Skomplikowany schemat wlewów dożylnych.

•    Daje większą szansę uzyskania trombolizy niż streptokinaza.

•    Krótko działająca — wymaga stosowania heparyny przez 48 godzin po podaniu.

•    Dawka: 15 mg jako bolus dożylny, potem wlew 0,75 mg/kg przez 1 godzinę (schemat przyspieszony).

Reteplaza

•    Skuteczność podobna do alteplazy.

•    Prosty schemat dawkowania w postaci dwóch dawek.

•    Krótko działająca — wymaga stosowania heparyny przez 48 godzin.

•    Dawka: dożylny bolus 10 jednostek, po 30 minutach kolejna dawka 10 jednostek.

Tenekteplaza

•    Skuteczność podobna do alteplazy.

•    Dożylny pojedynczy bolus — dawka zależna od wagi pacjenta.

•    Krótko działająca — wymaga stosowania heparyny przez 48 godzin.

•    Dawka: 30-50 mg (6000-10 000 jednostek) zależnie od wagi pacjenta.

24 ALS

Polska Rada Resuscytacji