Obraz0162

162

Aby zwiększyć wytrzymałość frezu i polepszyć warunki skrawania, stosuje się ostrze dwuścinowe (rys. 10.2b) o dodatkowej powierzchni przyłożenia wykonanej pod kątem a_ot = 20-30°. Ostrze dwuścinowe jest dostatecznie mocne, pomimo dużego kąta natarcia y₀.

Najlepsze ze względów wytrzymałościowych jest ostrze z grzbietem krzywoliniowym (rys. 10.2c). Łamaną linię grzbietu zastąpiono linią krzywą.

Ostrze zataczane otrzymuje się przez odpowiednie ukształtowanie powierzchni przyłożenia, zapewniające stałość zarysu w dowolnym przekroju normalnym (rys. 10.2d). Frezy o takich ostrzach szlifowane są tylko na powierzchni natarcia. Frezy zataczane nie zmieniają zarysu przy ostrzeniu i dlatego stosuje się je do obróbki powierzchni kształtowych.

10.2.2.1. Geometria frezów

fwe frezach, podobnie jak i innych narzędziach o ruchu obrotowym (rys. 10.3-10.5), płaszczyzna podstawowa P_r przechodzi przez oś frezu i jest prostopadła w rozpatrywanym punkcie krawędzi skrawającej do kierunku ruchu głównego. Kąt przystawienia K_r wyznaczany w tej płaszczyźnie jest zawsze równy 90°.

Rys. 10.3. Budowa i geometria frezu walcowego z ostrzami śrubo- , wymi, przeznaczonego do obróbki płaszczyzn    —i

Do wyznaczenia geometrii ostrzy frezów w układzie narzędzia są stosowane następujące płaszczyzny odniesienia:

- płaszczyzna boczna Pf wyznaczona przez kierunek ruchu posuwowego i prostopadła do płaszczyzny podstawowej P_r. We frezach walcowych płaszczyzny P_f i P₀ pokrywają się, w związku z tym kąty natarcia główne i boczne są sobie równe (y₀ = y_f), analogicznie kąt ostrza (3₀ = p_f oraz kąt przyłożenia a₀ = otf,