Obraz0207

207

V.

Vz

V +v + v

100%

(12.4)

Strukturę narzędzia określa się umownymi numerami L_z odpowiadającymi procentowej zawartości ścierniwa w narzędziu. Zależność między procentową zawartością ziam ściernych w narzędziu i liczbą struktury można wyrazić wzorem:

V₇ = 62~2-L_7?%    (12.5)

_;(Rozróżniamy trzy podstawowe rodzaje struktury ściernic: zwartą, średnią i otwartą (tab. 12.3). Ściernice o równej twardości i różnej strukturze mają jednakową względną objętość porów, różnią się jednak ilością i wielkością komórek porowych. Ściernice o strukturze zwartej mają dużą liczbę małych porów, a o strukturze otwartej - małą liczbę dużych porów.

Tabela 12.3. Numery struktury ściernicy i zawartość procentowa ścierniwa

Nazwa struktury	Zwarta				Średnia			Otwarta
Numer struktury Lz	0	1	2	3 4	5	6 7	8	9	10	11	12	13	14
Udział ścierniwa Vz, %	62	60	58	56 | 54	52	50 | 48	46	44	42	40	38	36	34
Przykład struktury	W				‘W

Wielkość komórek porowych ma znaczny wpływ na pracę ściernicy. Przy małych komórkach wióry, pył metalowy, wykruszone ziarna i spoiwo wgniatają się w pory i wskutek silnego sprasowania nie wylatują pod działaniem siły odśrodkowej. W tych warunkach narzędzie ścierne traci szybciej właściwości skrawne. Przy dużych komórkach porowych produkty zużycia ściernicy i wióry mieszczą się w nich swobodnie i po wyjściu ze styku z materiałem obrabianym wylatują swobodnie na zewnątrz. Obecność dużych porów ułatwia doprowadzenie do strefy skrawania cieczy chłodzących, co zmniejsza niebezpieczeństwo przegrzania warstwy wierzchniej szlifowanej powierzchni i powstania naprężeń cieplnych w tej warstwie, prowadzących do pęknięć.

Wybór struktury ściernicy zależy od właściwości mechanicznych materiału obrabianego, spoiwa, od dokładności obróbki i chropowatości powierzchni, nacisków ściernicy na powierzchnię szlifowaną oraz odmiany szlifowania. W obróbce materiałów miękkich stosowane są struktury otwarte, a w obróbce materiałów kruchych i twardych o budowie drobnokrystalicznej - struktury zwarte.