Obraz0210

210

12.2.3. Charakterystyka ściernic diamentowych i z regularnego azotku boru

12.2.3.1. Budowa i wymiary ściernicy

Ściernice z nasypem diamentowym lub z regularnego azotku boru mają ze względów ekonomicznych zupełnie inną budowę niż ściernice konwencjonalne. Na korpus podstawowy ściernicy zostaje w różny sposób naniesiona warstwa ścierna, składająca się ze ścierniwa supertwardego i spoiwa.

Na korpusy podstawowe najczęściej stosowane są następujące materiały:

1    - stop aluminium - wykonywane z niego korpusy odznaczają się dużą wytrzymałością,

2    — tworzywo sztuczne termoutwardzalne - posiada dobre właściwości tłumiące,

3    - tworzywo sztuczne z wiórami aluminiowymi.

Grupa narzędzi ściernych diamentowych spojonych jest oznaczona symbolem S (rys. 12.6).

Rys. 12.6. Wybrane ściernice z supertwardych materiałów ściernych: a) płaska rodzaju S 1010 (1 Al), b) talerzowa stożkowa o kącie 20° rodzaju S 2010 (12A2, S = 20°), c) garnkowa płaska zwykła rodzaju S 3020 (6A2), d) garnkowa o kącie 45° rodzaju S 3080 (12A2, S = 45°), e) garnkowa kątowa z korpusem wysokim zbieżnym rodzaju S 3200 (11V9)

12.2.3.2. Koncentracja diamentu

W ściernicach diamentowych odpowiednikiem struktury jest tzw. koncentracja diamentu, określająca objętościową zawartość diamentu w pierścieniu roboczym ściernicy. Za podstawową wartość, wyrażającą 100% koncentracji,