Obraz0201

(Zaletą regularnego azotku boru jest duża odporność na zużycie i duża wydajność, a także niska temperatura szlifowania, co zapewnia dobrą jakość warstwy wierzchniej.)

Ziarna diamentowe i z regularnego azotku boru poddaje się metalizowaniu (np. niklem lub aluminium). Dzięki metalowemu pokryciu kruchych ziam diamentowych uzyskuje się znacznie lepsze ich zamocowanie w ściernicy oraz zwiększenie wytrzymałości samych ziam. Ściernice z ziam metalizowanych wykazują znacznie mniejsze zużycie, gdyż nawet rozkruszone ziarno jest utrzymywane w spoiwie.

12.2.2. Charakterystyka ściernic z elektrokorundu i węglika krzemu

Ściernicą nazywamy porowatą bryłę stałą o ustalonym kształcie i wymiarach, zawierającą w swojej objętości ziarna ścierne związane w sposób dostatecznie trwały materiałem wiążącym zwanym spoiwem. Ziarna ścierne spełniają rolę ostrzy skrawających, a spoiwo funkcję części chwytowej ostrza.

Pełne oznaczenie ściernicy (wg PN-73/M-59106) powinno zawierać symbole uwzględniające:

-    kształt i wymiary ściernicy,

-    rodzaj materiału ściernego,

~ numer ziarna materiału ściernego,

-    twardość ściernicy,

-    strukturę ściernicy,

-    rodzaj spoiwa.

Oznaczenie każdej ściernicy powinno zawierać także liczbę określającą dopuszczalną prędkość obwodową v_c w m/s według PN-85/M-59122 i maksymalną prędkość obrotową ściernicy n w obr./min oraz literę P - w przypadku ściernic poddanych próbie wytrzymałości na rozrywanie.

12.2.2.1. Kształt i wymiary ściernicy

Sposób oznaczania kształtu ściernicy i wszystkich pozostałych cech jest ściśle określony w PN-71/M-59I01 i PN-71/M-59109 (rys. 12.1-12.4).