Organizm iudzki jest bardziej odporny na hipo- jak na hipertermię. Pod ścisłym nadzorem, na krótki okres temperatura wewnętrzna może być obniżona nawet do 24°C. Przywrócenie stanu normalnego wymaga wtedy „dogrzania” ciała do temperatury, przy której włączy się ponownie termoregulacja. Tego rodzaju hipotermia kliniczna jest stosowana przy' zabiegach chirurgicznych na sercu. Granice tolerancji zmian temperatury są przedstawione na ryc. 16.2.
44
42
40
38
36
34
32
30
28
26
-24
Górna granica Udar cieplny
Uszkodzenie mózgu
Gorączka, ciężka praca
Norma
Dolna granica
Termoregulacja
zniesiona
Termoregulacja znacznie zaburzona
Termoregulacja
sprawna
Termoregulacja
zaburzona
Termoregulacja
zniesiona
Ryc. 16.2. Temperatura ciała człowieka a sprawność działania termoregulac
Wpływ temperatury na ustrój uzależniony jest od wilgotności powietrza. Im bliżej stanu nasycenia jest para wodna zawarta w powietrzu, tym gorsze są warunki parowania. Wzór 16.8 daje się napisać w postaci
Pp
Stosunek— jest w przybliżeniu równy wilgotności względnej powietrza, wyraża Ps '
Pp
się ona stosunkiem —, czyli — prężności p pary wodnej znajdującej się w powietrzu Pn
do prężności Pll pary nasyconej w tej samej temperaturze. Przy niewielkich różnicach temperatur prężność pary nasyconej w temperaturze skóry (j>j) jest w przybliżeniu równa prężności pary nasyconej (j>„) w temperaturze powietrza.
Strumień cieplny związany z parowaniem wody zależy więc od wilgotności względnej powietrza. Przy temperaturach powietrza niższych od 30°C nic stwierdza się istotnego wpływu wilgotności na temperaturę skóry. Niemniej wilgotność ta wpływa na „odczucie komfortu”, przyjmuje się warunki komfortu w granicach temperatur powietrza 25° do 35°C i wilgotności 40 do 75%.
Wilgotność powietrza nabiera istotnego znaczenia w wysokich temperaturach, zwłaszcza jeżeli przekraczają one temperaturę skóry. Przy wilgotności względnej 1 (100%) pa-
301