Ćwiczenia praktyczne wdrażane są stopniowo, w zależności od:
- stopnia kompetencji ucznia,
- indywidualnego rytmu przyswajania wiedzy przez ucznia,
W każdym przypadku instruktor najpierw wprowadza ucznia w sytuacje proste, a następnie w coraz bardziej złożone.
W fazie ćwiczeń praktycznych instruktor wykonuje demonstracje oraz wraca do wyjaśnień teoretycznych. Szczególną uwagę powinien zwracać na momenty osłabienia koncentracji ucznia.
Są one dla instruktora ważnym sygnałem świadczącym o:
- znużeniu ucznia wywołanym przez intensywne powtarzanie jednego ćwiczenia.
Należy zaproponować inne ćwiczenie, najlepiej proste. Jeśli damy uczniowi możliwość wykonania poprawnie ćwiczenia, jego ogólna motywacja nie ulegnie osłabieniu.
- zbyt trudnych warunkach prowadzenia pojazdu.
Technika prowadzenia samochodu lub faza podejmowania decyzji nie zostały opanowane w stopniu umożliwiającym uczniowi skierowanie całej uwagi no kontrolowanie zmieniającej się sytuacji na drodze. Należy wrócić do miejsca, gdzie panują łatwiejsze warunki jazdy.
Po wielokrotnym upewnieniu się, że reakcje i czynności ucznia w różnych warunkach jazdy odpowiadają stawianym wymogom i kryteriom, instruktor może przejść do ćwiczeń zaliczających dane zadanie.
Jeśli pozwala na to sytuacja i zdolności ucznia, można zaostrzyć kryteria zaliczenia lub zaproponować trudniejsze warunki wykonywania ćwiczeń.
Celem zaliczenia jest jednak stwierdzenie opanowania przez ucznia minimalnych wymaganych umiejętności.