Większość substancji organicznych występujących w wodach naturalnych i ściekach można utlenić dwuchromianem potasu w środowisku kwasu siarkowego (K2Cr2(>7 H2SO4). Metodą
dwuchromianową oznacza się ChZT (ChZTCr) zanieczyszczonych wód naturalnych i ścieków, dla wód czystych i wód o ChZT < 20 mg02/dm3 metoda dwuchromianowa nie ma zastosowania. W przypadku wód wodociągowych i naturalnych nie zanieczyszczonych, w których ChZT nie przekracza 100 mg02/dnv stosuje się metodę nadmanganianową. Oznaczenie ChZT metodą nadmanganianową (ChZTwn) nosi nazwę tradycyjną - utlenialność lub zgodnie z literaturą angielską indeks nadmanganianów^'. Przez utlenialność wody lub ścieków rozumie się ilość miligramów tlenu pobraną przez badaną próbkę w przeliczeniu na 1 dm\ podczas ogrzewania jej na łaźni wodnej przez 30 minut z nadmanganianem potasu (KM11O4) w obecności określonej ilości kwasu lub zasady.
Jeżeli próbka zawiera tylko organiczne, łatwo rozkładalne związki przez mikroorganizmy, to oznaczone wielkości biochemicznego i chemicznego zapotrzebowania tlenu są zbliżone. Można więc przyjąć w przybliżeniu, że wówczas:
BZT = ChZTcr oraz BZTS = 0,7 ChZTCr, a ChZTv,n = BZT5 Gdy próbka zawiera związki organiczne trudno rozkładalne na drodze biochemicznej lub substancje toksyczne dla drobnoustrojów, wielkość oznaczonego ChZTCr jest znacznie większa od BZ'I\
Wody naturalne nie zanieczyszczone mają utlenialność niewiększą niż 2 3 mgCtydm3. wody
powierzchniowe klasy I do 6 mg02/dnv\ klasy II do 12 mgC>2/dm\ ChZTo odpowiednio < 10 mg02/dm3 i < 20 mg02/dm3.
Utlenialność wody do picia nie powinna przekraczać 5 mg02/dm3. dopuszczalna wartość ChZTcr w ściekach wprowadzanych do wód i ziemi wynosi 150 mg02/dm \
Zc względu na nictrwałość związków organicznych w wodach i ściekach badanie należy przeprowadzić nie później niż 4 h od pobrania próbki. Jeżeli jest to niemożliwe, należy
o -1
próbkę utrwalić, dodając 1 cm stężonego kwasu siarkowego na 1 dm próbki. Próbki zawierające zawiesiny łatwo opadające powinny być /.homogenizowane.
Do oznaczenia ChZT stosuje się następujące metody:
1. Dwuchromianowa miareczkowa - polega na utlenieniu składników organicznych próbki za pomocą nadmiaru mianowanego roztworu dwuchromianu potasu w środowisku stężonego kwasu siarkowego. Katalizatorem reakcji są jony srebra. Pozostały nadmiar dwuchromianu potasu odmiareczkowuje się mianowanym roztworem siarczanu amonu i żclaza(II) wobec feriony jako wskaźnika.
5