P1030653

90

270

90

270

95

100

Mors dicit |

Parma my/trzv tbwoya mowa, thcgomczy rczynycz nyelgothowa, im dzyrz/za ko/za na roy/trzo Szyeka doctory j y my/ztłirzc,

Szaw/zdy ya gotbawa* no/za, prze/zdzyky* | noczlegr pro/za, w/tan kuinnye mo/ze/z my yycrzacz |

¹¹⁰ nyechczacz /ya dzy/zya /znyevyerzacz,

W/tal my/zthrz | yetliwo leloyancz /zya, drz/za mu nogy przelaknal/zya j

JSSSZlSSZ&    '

s^rJrJ^ST¹

Swh « przykrego P—^to, Szcrralaby/zyn. vc.n..ye I *»/^zda    ’

nagle by mya rmorzyla, y dv/za by vypą-|dzyla, pro/za czebye o/tap ^m&&°; _ffc ,

bocz nyeryom czoczmy/zya | /talo,

mgleya w/zytek y bladzcya Sztraczylem /drovye | ? nadzeya,

Racz rzu/zycz* otb/zcbyc ko/za, arz fwova glora | pothnyo/za j __T. -i₈ię dziś mojej szkoły,

^ Sn ci c.,16 epistoły-

Majister respondit:

Mistrz, przemówił wiclmi skromnie: Lęknąłem się, eż nie po mni Ta mi rzecz barzo menuła,

T/eś mię tako postraszyła,

By była co przykrego przemówiła Zerwałaby się we mnie każda żyła; Nagle by mię umorzyła I duszę by wypędziła.

Proszę ciebie, ostęp mało,

Boć nio wiem, coć nu się <z>stało: Mgleję wszytek i bladzieję,

Straciłem zdrowie i nadzieję.

• /    — J ninltlA IrnftA.

Mors dicit:

Darma, mistrzu, twoja mowa, Tegom ci uczynić nio gotowa.

Dzirżę kosę na rejistrze,

Siekę doktory i mistrzo,

Zawżdy ją gotową noszę,

Przez dzi<ę>ki noclegu proszę.

Wstań ku mnie, możesz mi wierzać, Nie clicęć się dzisia zniewierzać!

Wstał mistrz jedwo lelejąc się, Drżą mu nogi, przelękną! się.

Magister dicit:

Mila Śmierci, gdzieś się wzięła, Dawno liś się urodziła?

Rad bych wiedział do ostatka, Gdzie twój ociec albo matka.

Mors dicit:

Gdy stworzył Bog człowieka, Iżby był żyw eż do wieka, Stworzył Bog Jewę z kości Adamowi ku radości.

Dał jemu moc nad źwierzęty — By panował jako święty — Podał jemu ryby s morza.

Chcąc go zbawić wszego gorza Polecił mu rajskie sady;

Chcąc ji zbawić wszej biady,

To wszytko w jego moc dał, Jedno mu drzewo zakazał,

By go owszejki nie ruszał Ani się na nie pokuszał, Rzeknąc jemu: „Jedno ruszysz, Tedy pewno umrzeć musisz!” Alo zły duch Jewę zdradził, Gdy jej owoc ruszyć radził. Bwa się ułakomiła, śmiałość uczyniła.

Magister dicit J

Myła /zmyerczy gdzc/z /zya w/zyala, dawnoly/z /zya | yrodzyla,

¹¹⁶ Eath bych pędzał do o/tatkka,

Gdze | thwoy oczecz albo mathka, |

Mors dicit j

Gdy fthworzyl bog czlowyeka, y/z by był fzyph cfz dovy=|cka, Szthworzyl bog yewa /zko/czy,

¹²⁰ adamowy kvrafdo/czy,

dal gyemy mocz nath /zvyerzathy, by pano=Jval yako /zyyathy, podał ycmv ryby /zmorzą, cbczacz I go /zbayycz wfzego gorza,

^; poleczył my ray/zkyo /zady |

Chczacz gy /zbayycz wfzey byady Tho w/zyfchko wyego | mocz dal, yethno my drzewo zaka/al, bygo oph/zeyky | nyery/zal, ^an7 /zya nanye pokv/zal,

[BzcczJ Rzeknaez | yemv gyethno rufzyeh* tedy pewno, vmrzecz mv/zy/z |

AJjre /zly dvch yewa /zdradzy],

Wy gyey otocz ru/zycz | radzyl,

Rwa /zya vlakomylą 8zmyalo/cz Tczynylą |