gr (szczególnie na telewizję) bada aę od dawna (aob. Irbrimm. l.ylc. Ma 1< HimmdKdi. Vince. Oppenhdm 1958; Noble 1975; Brown I97fc Buckingham 2 Lmngstone 2002; Cartnon, von FciGizcn 1998). Do prezentowanych i weryfikt nych hipotez na temat niepożądanych oddziaływań mediów należą:
• wzrost izolacji społecznej.
• poświęcanie mniej czasu i uwagi pracy domowej,
• wzrost bierności,
• mniej czasu na zabawę i ćwiczenia ruchowe (zastąpienie),
• mniej czasu na czytanie (przez telewizję),
• podważanie autorytetu rodziców.
• przedwczesna wiedza i doświadczenia seksualne,
• niezdrowe odżywianie się i otyłość.
• obsesje na punkcie własnego wyglądu (anoreksja).
• skłonność do depresji.
Do pożytków płynących z mediów należą:
• dostarczanie wspólnych tematów,
• czerpanie wiedzy o święcie,
• nauka prospołecznych postaw i zachowań.
• edukacja.
• pomoc przy kształtowaniu tożsamości.
• rozwijanie wyobraźni.
Wiek spośród powyższych hipotez można uznać za prawdopodobne w świetle . ***** edukacji społecznej i wieść też było przedmiotem badań (zob. Proc 2001). Nb sposób jednak sformułować ogólnego wniosku ani uznać żadnej z nich za w pełni po -twierdzoną ani kompletnie mylną. Doświadczenie badawcze uczy nas ostrożnośd zc względu na wiele dodatkowych czynników, które kształtują każde t tych „oddziały^; wań“. Mimo to badacze zdają się być zgodni, że intensywne oglądanie telewizji nic jest korzystne dla d/i«i- Ale. jak pokazuje Elicn Seiter (2000). dorośli mają różny turnm i nek do zdrożenia, jakie może stwarzać tdewizja. w zależności od przynależność kh» sowej. płci i innych czynników.
moczynny i samowystarczalny. W takich sytuacjach mówimy często o. odiłeŁiniu
Zbiorowe reakcje na środki masowego przekazu można analizować w myśl tuO: ddu bndrieo-rcakcja, chociaż w grę wchodzą jeszcze dodatkowe czynniki. Głównyot-' z nich jest sposób, w jaki reakcje są przekazywane innym - zwykle bardzo gwałtów^ nic, ze skutkiem znacznego wzmocnienia wyjściowego deklu. Często jest u> pnxrs sa>