Rys. 5.1.
Wykresy obiegów teoretycznego (Sąbathć) oraz porównawczego silnika o zapłonie samoczynnym: l-2-3-4-5-6*7-8-l Hf obieg teoretyczny;
1 '-2'-3'-4'-5'-6'- 7'-8 '-1' — obieg porównawczy
Obiegiem teoretycznym stanowiącym model 5 fizyczny dla obiegu rzeczywistego występującego w cylindrze silnika jest obieg Sabathe (nazywany także obiegiem Seiligera lub obiegiem mieszanym), składający się z izen tropy sprężania, izochoiy i izobary doprowadzenia ciepła, izentropy rozprężania oraz izochory odprowadzenia ciepła. Objeg taki przedstawiono na rys. 5.1.
Warto tu jeszcze dodać, że w miarę powiększania prędkości obrotowej silnika ilość ciepła (doprowadzana przy stałym ciśnieniu (izobara) jest coraz mniejsza i obieg upodabnia się do pbiegu Otto.
Uzyskanie w silniku ZS pożądanych parametrów operacyjnych, tj. średniego ciśnienia użytecznego, prędkości obrotowej, sprawności ogólnej oraz ograniczenia toksyczności spalin i hałaśliwości silnika zależy głównie od właściwego wytworzenia mieszaniny palnej. Mieszanina ta musi odznaczać się określoną jednorodnością oraz rozdrobnieniem paliwa na kropelki o możliwie małej średnicy.
Główną rolę w wytworzeniu właściwej mieszaniny palnej odgrywa rozpylacz wtryskiwacza oraz parametry wtrysku paliwa.
Niemniej ważną rolę odgrywa zawirowanie ładunku powietrza, które ma na celu rozprowadzenie paliwa po całej komorze spalania. Zawirowanie może być wytworzone przez kanał dolotowy oraz komorę spalania przy wykorzystaniu ruchu tłoka w kierunku GMP. Na rysunku 5.2 przedstawiono czynniki decydujące o wytworzeniu mieszaniny palnej.
Uproszczony kształt strumienia paliwa przedstawiono na rys. 5.3. Składa się on z części środkowej stanowiącej rdzeń oraz powłoki zewnętrznej, tzw. otoczki. Rdzeń strumienia składa się z kropelek o stosunkowo dużej średnicy, mających znaczną zdolność przenikania powietrza. W otoczce znajdują się
90