73

73

Rys. 4.20. Przekrój łamany częściowo obrócony (a) oraz porównanie (b) przekroju częściowo

obróconego (/) i obróconego (p)

i w tym przypadku ślad prostokątnego załamania płaszczyzny częściowo obróconej nie powinien pokrywać się z żadną krawędzią leżącą wewnątrz zarysu przedmiotu, a samo załamanie nie może być wykonane wewnątrz elementów przedstawianych dopiero na tym przekroju.

Na rysunku 4.20b zilustrowano różnicę między przekrojem łamanym częściowo obróconym (strona lewa rysunku) a przekrojem łamanym obróconym (strona prawa). Jak łatwo zauważyć, przekrój łamany częściowo obrócony pozwolił na precyzyjne wyjaśnienie kształtu i położenia elementu znajdującego się za ukośną płaszczyzną przekroju. Natomiast kształt i położenie występu pierścieniowego po prawej stronie przedmiotu może się zmieniać w zależności od odległości (kątowej) między tym występem a płaszczyzną przekroju ukośnego. Im odległość ta będzie większa, tym omawiany element na przekroju będzie się bardziej oddalał od położenia rzeczywistego i jednocześnie będzie zmieniał kształt (proporcje między wielkością ścian).

Przekrój łamany rozwinięty lub skrócony wykonuje się, gdy płaszczyzna przekroju jest płaszczyzną przekroju podłużnego na całej długości przedmiotu, a płaszczyzna przekroju ukośnego nie jest płaszczyzną skrajną (rys. 4.21).

Jeżeli w ukośnej płaszczyźnie przekroju występują elementy (np. otwory, występy), które w sposób jednoznaczny można przedstawić tylko na przekroju, to rysuje się je tak, jakby leżały na płaszczyźnie równoległej do przedstawionego przekroju. Przekrój jest jednak wówczas rzutem rozwiniętym o długości równej sumie długości śladów płaszczyzn składowych przekroju