Rys. 32 Widok perspektywiczny i częściowy przekrój konduktu — wia-trowni rejestrowej stożkowej sterowanej pneumatycznie
Rys. 33 Przekaźnik elektromagnetyczny w wiatrowni rejestrowej
Rys. 34 Wiatrownia rejestrowa ze sterowaniem ssącym
F—G podnosi swym końcem (G) wentyl stożkowy (C). (D) — kontrawentyl zapobiegający ucieczce powietrza z konduktu (H) z chwilą otwarcia stożka (C). Dopływ prądu do elektromagnesu następuje po zwarciu obwodu przez klawisz w stole gry.
Przedstawiony na rysunku 31 system pneumatyczny działa na zasadzie aktywnej, tzn. wentyle otwierają się po wpuszczeniu powietrza do mechanizmów sterujących. W swoim czasie rozpowszechnione były systemy bierne, zwane też ssącymi. Wia-trownię sterowaną pneumatycznie w sposób ssący przedstawia rys. 34. Oznaczenia: A — komory rejestrowe, E — komora przekaźnika, F — rurki, H — kondukt, N — rurka doprowadzająca powietrze z traktury. Najważniejszymi częściami są membrany ze sprężynkami (sprężynki mają za zadanie usprawnienie funkcjonowania membran). Przekaźnik w stanie spoczynku (stan przedstawiony na rysunku) wpuszcza powietrze z komory (E) do konduktu. System powinien być zaplanowany w ten sposób, żeby ciśnienie powietrza w komorze przekaźnika i w kondukcie było wyższe, niż w komorze rejestrowej wiatrowni. W takim stanie rzeczy membrany zostają dociśnięte do rurek (F) i powietrze nie może przedostać się do piszczałek.
Wpuszczenie powietrza z traktury rurką (N) powoduje podniesienie wentyla i zamknięcie dopływu powietrza do konduktu. Jednocześnie zostaje otwarty przez ten sam wentyl odpływ powietrza znajdującego się w kondukcie. Powietrze z konduktu wydostaje się na zewnątrz. Następuje spadek ciśnienia pod
65