P2025490

14

Bizy danych; podstawy pracy z bazą danych

15

nazwa pola

i

dana jest przechowywana w pojedynczej komórce tabeli

j kator), przypisany do konkretnej osoby. Powiązanie tabel zawierających różne grupy informacji prezentuje rysunek 2.

Nazwisko

Imię

kod

miasto

ulica

Adamski

Adam

MW42

Warszawa Daleka 1/21

Bromski

Bogdan

>3-091

Wesoła

Piękna 4

Czapska

Celina

)2-345

Pruszków

Ma\a 4/8

Duda

Dagmara

$4-556

Kraków

Stara 7/35

SwlG

TT-	Kowal* In	68-12*22 WARSZAWA	nla kod miasto 0095 WARSZAWA
2 Ann	Nowak	62-M-12 WARSZAWA	0944 WARSZAWA
3 Ew*	Pattamak	72-01-01 WARSZAWA	0502 PIASTÓW
4	toikWMCl	630905 WARSZAWA	0904 WARSZAWA
Slfor	Majchrzak	60-1107 WARSZAWA	0395 WARSZAWA
6 Jan	Zamojski	5603*3 WARSZAWA	0542 PIASTÓW
7 Arćnm Zamojski		57-0319 RADOM	0372 WARSZAWA
B P*tr	Zamojski	61-08-26 OTWOCK	0509 JAMO
9 Edward	Kowalik.	5912-25 PRUSZKÓW	02-09 WARSZAWA

związek dwóch tabel jest moitiwy dzięki

występującemu w obu tabelach polu IDpracownika. które zawiera

unikatowy identyfikator odróżniający poszczególne rekordy

rekord

Rysunek I. Organizacja tabeli

Każde pole ma przyporządkowany określony typ, który określa wartości, jakie w nim przechowywane. Podstawowymi typami wartości są wartości tekstowe i lic bowe. Ponadto, dla pola o ustalonym typie, można dobrać dodatkowe parametry tz\ właściwości. związane na przykład z maksymalną długością danej przechowywane w polu, sposobem jej wyświetlania w tabeli itp.

Przechowywanie dużej liczby informacji, dotyczących tego samego obiektu (m przykład osób zatrudnionych w firmie) w jednej tabeli bardzo często wymusza wielokrotne wprowadzanie tej samej danej. Zwiększa to niepotrzebnie objętość bazy danych. utrudnia wprowadzanie i edycję danych, może takie utrudnić dostęp do konkretnych danych. W praktyce stosuje się zatem podział tych informacji na tematyczn grupy, a każdą z nich umieszcza się w oddzielnej tabeli. Aby możliwe było łączeni informacji pochodzących z różnych tabel, między tabelami tworzy się związki zwane relacjami. W ten sposób powstaje relacyjna baza danych.

Rozważmy przykładowo dwie tabele: tabelę o nazwie pracownicy-dane perso-naineT zawierającą dane osobowe (imię. nazwisko, datę i miejsce urodzenia) oraz tabelę pracowmcy-płaceT przechowującą dane o warunkach zatrudnienia pracownika firmy. Wspólnym mianownikiem obu tabel są konkretne osoby zatrudnione w firmie. Aby możliwe było połączenie pochodzących z tych tabel informacji (na przykład nazwiska osoby i jej zarobków), musi być ustanowiona między nimi relacja. Relację definiuje się przez pole występujące w obu powiązanych ze sobą tabelach. Taką rolę pełni w przykładzie pole IDpracownika. zawierające unikatowy symbol (identyfi-

11 stwisant ! 2 klifęom I

3    asystentka

4    serwisant 5magazynier 6 serwisant

J serwisant 6 kierowca 9 dyrektor

Rysunek 2. Przykład relacji między tabelami

99C3C2 9301-02 94-0&O5 99G3G2 930904 930904 930904 94-T0-12 990302

150000* : 5ooxc2ł 1 90000 ZI 145000 zł 120000 zł 150000 zł 1G500Qzł 1 50000 zł 350000 zł

Jeśli tabele są powiązane relacją, to w Accessie 2000 każdy rekord poprzedzony jest symbolem plus (+). Kliknięcie plusa powoduje wyświetlenie powiązanego rekordu z innej tabeli. Wówczas znak plusa zmienia się w znak minus (-). którego kliknięcie chowa powiązany rekord (patrz rysunek 3).

Tabele są podstawą bazy danych MS Access. Do prezentacji i zarządzania danymi przechowywanymi w tabelach służą kwerendy (zapytania), formularze i raporty.

Kwerendy (zapytania) pozwalają na wybieranie z tabel rekordów według określonych kryteriów, łączenie pól z różnych powiązanych ze sobą tabel oraz dokonywanie obliczeń na polach liczbowych. Kwerendy służą także do uzupełniania, dnłąrrmaa i usuwania rekordów. Tworzy się je przede wszystkim na podstawie tabel ale również na podstawie innych kwerend.