P2050825

<4

Oznaczanie składu granulometrycznego gruntów

^0cen^j

ysus^j

^ej_S2},

⁵ada^

iaręj,

k gnu

ej, wchodzą od góry w tej samej ilości nowe cząstki o tych samych wymiarach, związku z tym gęstość objętościowa zawiesiny w tych poziomach w początkowym pisie nie zmienia się. Zmienia się natomiast gęstość zawiesiny w górnych partiach Sty, ponieważ na miejsce większych cząstek, które opadły w dół, nie mogą wejść góry takie same następne cząstki, gdyż zdążyły już opaść poniżej rozpatrywanego jomu (rys. 4.6).

61

i

kreślą

4.6

Schemat zmian uziamienia zawiesiny w czasie jej sedymentacji

o — zawiesina jednorodna, b — zmiana uziamienia zawiesiny (do głębokości Hi)

/?

(5.4)

v zai

|

upływie więc czasu t_t na głębokości H\, poniżej zwierciadła zawiesiny, w cy-rze nie będzie cząstek o średnicy równej lub większej niż . lnicę tych cząstek oblicza się ze wzoru:    «

ynflj®

rys*⁴ ejcztf ici ci*

4 =

1807} (Ps~ l)g

n

(4.5)

wilgo*

'

■arzyszy temu zmniejszenie się gęstości objętościowej zawiesiny p_ri, którą mierzy 2a “pomocą areometru, zanurzanego co pewien czas w zawiesinie (rys. 4.6). Are--tr wskazuje p_2i od 0,995 do 1,030. W gruntoznawstwie stosuje Się skalowanie ametrów według wskaźników skróconych R_t od — 5 do 30. Wartość skróconego aźnika oblicza się ze wzoru:

R = (_Pzi—1)1000

(4.6)

śom H{ poniżej zwierciadła zawiesiny można wyznaczyć z bezpośredniego potni na areometrze, mierząc odległość między odczytanym wskaźnikiem Ri na jce areometru i środkiem nurnika areometru.

jąc więc czas t_t i głębokość Hi można według wzoru (4.5) wyznaczyć średnicę stek di. Mając zaś gęstość objętościową zawiesiny _Pzł można wyznaczyć według i fni (4.3) zawartość cząstek o średnicy równej i mniejszej od d_t w jednostce obję-0 ^ ci zawiesiny.    W

po-

i*

1