P3190459

80

Ryc. 39. Kraków, przykład miasta lokowano go w xm w, na

dawniej srogo założenia wczesnośredniowiecznego. Odkształcenia ortogonalnego układu miasta lokacyjnego dla zachowania zastanych dróg 1 budynków

miejska, pręgierz 1 In./* Rynki większych polskich miast średniowiecznych odznaczały się zazwyczaj znacznymi rozmiarami /ryc* 40/: rynek krakowski ma powierzchnię ok. 4 ha, lwowski ok. 2 ha, poznański ponad 2 ha, wrocławski ok. 3,6 ha (ale dwa dalsze wrocławskie place targowe zajmuję łęcznie ok, 2,4 ha/. Rynki w miastach średnich i małych były zwykle nie tak obszerne /Warszawa - ok. 0,6 ha, Kalisz ok. 1 ha/, trudno jednak wykryó jakieś prawidłowe relacje między zaludnieniem, czy obmr«B miasta a rozmiarami tynkui rynek tatoio* tiego w roku 1292 Nowo go Sącz* - nlo będącego przecież metropolią miejską - zajmuj o powierzchnią ponad 7 ho.

Ryc* 40, Wrocław, jedna z metropolii średniowiecznej Polski,

Obok grodu i podgrodzia flX w.| na Ostrowie Tumskim /część piv-wsch./ powstały w wyniku dwu lokacji Stare I Nowe Miasto z Rynkiem /l/, Placem soihyra |2(

1 Nowym Targiem |3/, Ilość placów targowych świadczy o handlowych funkcjach miasta

W niektórych miastach odnajdujemy rynki o kształtach specyficznych! odnosi się to m.In. do wrzecionowatego kształtu rynków w wielu miastach śląskich /lokalne poszorżenia szlaków handlowych - np. Środa Śląska/ I do podłużnego kształtu gdańskiego Długiego Targu, który ukształtował, się na podejściu do przeprawy przez Motławę wiodącej do wschodnlobałtycktogo wybrzeża bursztynowego,

W uproszczeniu można powiedzieć, że miasta średniowieczne o nieregularnym układzie, dostosowanym do częstokroć bardzo skomplikowanej rzeźbie terenu, odznaczają się Indywidualnym wyrazom pląs-