stanowi druku wżyć fc>
k *P» skiej di
*&> *7
te, roi d warzy'
UTUCtł
RMtU-
•. prze intwa
rjf*
kuna-
^iikowej (kwtaoje cMajtfwo) w ralośa (w koatakfcw htoort* wy>-I gospodarki narodowo]). N*jwuM*juyira łródUtm do h»-,*f“ lystoma książki w ZSRR ią dokumenty KPZR; akty prawodaw-iHtfc » wykonawczych organów paltowa radurckWft. materiały pUm-y^tzM. dokumenty uraędowe instytucji u naftujących rotnymt tłwncn-unU •ystemu książki; dano atatyatyczm. katalogi wydawnictw, UbUo-A księgarń; spisy bibliografwir*; księgi adresowa I InlormacypM, ilo* encyklopedia, przewodniki; czasopisma o tematyce kskgocnaw* cirj i pokrewne), a takie ogólne periodyki; pamiętniki, dzienniki, luty inne",ł.
Muno wielu istotnych różnic w pojmowaniu zakresu ogólne] histo-iHigiMlu książki podobne źródła wykorzystywane są przez badaczy takie * innych krajachłl. Chcąc bowiem opisać najistotniejsze fakty i proce* •y. w których uczestniczy książka, należy czerpać z licznych Irodet. raó-siącyth — by posłużyć się sformułowaniem Lowtagma — • genetyce, łtityce i dynamice książki.
ciczegółowe dyscypliny historycznego księgoznawstwa preferują róz-te typy źródeł darząc większym uznaniem takie, które najpełniej infor* nu;ą o danej problematyce, o określone] fazie procesu bibliołogicuwgo. W historii edytorstwa na przykład (hiitory of book publishing. istorija iato!!d*kogo diela — czy też jej składnik istorija ricdaktlrowanija kntgi, JebLhichte des Verlagjwesens) wielkie znaczenie mają dokumenty pri-•a autorskiego i wydawniczego, przepisy o cenzurze, korespondencja au-I to:, w z wydawcami W historii drukarstwa (którą Paul Raabe trafnie nazwa! ..klasssches Gebiet der Bucfageschichtc" u, gdzie ogniskuje się zazwyczaj cala problematyka historu książki) pierwszoplanowe są dokumenty archiwalne 1 sama książka, materialny rezultat czynności typograficznych. W historii księgarstwa obok urzędowo] dokumentacji priorytet uzyskują materiały zawierające księgarską informację o książce, zatem prospekty i katalogi, także aukcyjne i targowe, łńbbografle. dawne czasopisma księgarskie. Historia czytelnictwa, najmłodsza i najbardziej złożona pod względem metodologicznym dziedzina kńęgaznawstwa, dużą
adaw- wag- przypisuje źródłom potwierdzającym fakt lektury, jej znaczenia cypli* i wpływu. Osobne kanony źródeł wykształciły się w takich wyspecjaliio* 'dani* wanych dziedzinach jak historia opraw (Introligatorstwa), historia papier-znoy nictwa, historia sztuki książkowej, historia pism drukarskich (czcionek) 3*ią- itd. Z kolei historia bibliofilstwa lub historia różnych typów książki wyda rkl
Um
eUti W»
:• /ilorija fcniffl to SSSR 1917-Wt. T. I. Hed. L L. Nlorairowikll W. X. Char-iamew. Moskwa IM «. 19.
u por. K. Mifoń: O badaniach bfbUał00iciapch w OSA. Jfaarik iibllntort NarocoweJ" IM L Ua M9-M9; J. Faathar: Crow-Ctosml nrrtmi Maori-cal biWkfffraphy ani 1'MHotrę du ]ton. „The Ubrary" UM Marth tar. C Vol I ar I«. t-lł.
" Raabe, ap ctó. a. 923.
19-