II
Struktura nyltotycm
I Jeszcze kilka stów na temat relacji wzorzec stylistyczny atyl tekstu- Sądzę, że wzorzec jako zjawisko kultury, zjawisko motywowane historycznie i społecznie, jest strukturą intersubiektywną. niezależną od upodobań jednostkowych nadawców. Nic jest to wszakże jaka* machina produktywna, generująca style w realizacji tekstowej, raczej jest ona przez nadawców akomodowana do potrzeb tekstów, jakie tworzą.
Przedstawiona wyżej koncepcja struktury stylistycznej in abstmcto (inna jest in concrcto) jako semiotycznego quasi-systemu, polimorficz-nogo wzorca stylowego, istniejącego niezależnie od sytemu językowego, ale z nim spojonego, jest, jak już zaznaczałam, jedną z hipotez formułowanych w tej pracy. Jej cechę specyficzną stanowi znakowość pozostająca w relacji do tego, co się wyraża (mówi) i o czym się mówi. Obejmuje warunki, uzasadnienie, motywację procesów poznawczych człowieka, z którymi jest ściśle związana. Uczestniczy w powoływaniu referencji, tj. odniesień do świata, mieszcząc się pomiędzy tekstem językowym (dziełem sztuki, zjawiskiem kultury) a „światem”, rzeczywistością obiektywną lub jedną z jej subiektywnych wersji.
Określony styl językowy jest jednym z kodów tak pojętej struktury in abstmcto. Według przyjętych przeze mnie założeń, stanowi on przedmiot semiotyki jako szczególny przypadek powiązania z systemem danego języka etnicznego. Styl językowy to ksztolt języka rodzący się w czasie różnych epok (piszę ksztołU ponieważ termin form* ma złe konotacje, a sposób zakres zbyt szeroki), to jedna z metod poznawania i wyrażania rzeczywistości. Jest jednym z kodów ogólnej struktur} se-miotycznej. (W Polsce do rozpowszechnienia się seiniotycznęj struktury koncepcji przyczyniła się najbardziej M. R. Maycnowa). Styl realizuje się w tekście w procesie wyboru, dokonywanego przez twórcę tekstu lub jego odtwórcę. Ten może tworzyć różne modyfikacje kodu. wykorzystując różne możliwości, doprowadzające w rozmaitych szczegółowych konkretyzacjach do twórczych innowacji. Wybór dotyczy także I możliwości języka niezależnie od stylu.
W związku t nowymi orientacjami metodologicznymi w języko-znawstwie, m.in. w związku z kognitywizmem, następuje obecnie odąj-Hele od klasycznych ujęć de Saussure'a bądź ich zreformowanych kontynuacji Na tle tej nowej doktryny, zdradzającej ambicje globalnej |Interpretacji języka, pojawiają się próby zbudowania nowej stylistyki.