ś m*** hyił*i i r<ji masowej * roztworu
t roztworu Jcu śsasególnyra pr^jpaflcfem krystalizacji. Mi oni mroki wachto* *m®w*»afc Jo wydnełtwia, ociyt2eacii i ftrtoewmia sutauncji organicznych i nieorganicznych, w przemy Ik • 5*»«ca)<s, eettkopcaiym, włókieairczym, (kmcwtycmym i spożywczym, górniczym, s także w
■eysjcania ścieków i regeneracji odpadów.
Doftucwana jest jako proces wydzielania substancji rozpuszczeń^ z przesyconej macierzystej fazy ciekłeś w postaci populacji kryształów, tworzących łażę rozproszoną w roztworze wyjściowym. Proces ta zachodzi w całej masie (objętości) roztworu. Krystalizacja masowa z roztworu jest procesem bardziej sełekrywnym oraz małej energochłonnym cii destylacja lub ekstrakcja.
Wydzielony prodnkf procesu krystalizacji masowej (kryształy) charakteryzuje się:
• właściwościami fizycznymi i chemicznymi,
• SHiieczyszczemunt
• rozkładem rozmiarów,
• pokrojem kryształów.
Proces krystalizacji to kokjr.o następujące po sobie etapy:
• wytworzenie przesycenia,
• zarodkowanie,
• wzrost zarodka,
• wzrost kryształów
Dobór parametrów procesu i urządzenia do jego realizacji jest jednym z trudniejszych zadań prejstawania nowoczesnych instalacji do krystalizacji masowej. Znaczna liczba rozwiązań konstrukcyjnych wymaga takiego rozwiązań, aby przy minimalnych nakładach i najkorzystniejszych wskaźnikach eksploaracyjoydi osiągnąć maksymalną zdolność produkcyjną oraz poządanąjakett produktu.
Przesycenie
Czynnikiem sprawczym (siłą napędową) procesu krystalizacji jest przesycenie. Jest ono etapem wstępnym procesu krystalizacji i warunkuje je termodynamiczna niestabilność roztworu macierzystego. Za pomocą przesycenia można regulować szybkość powstawania zarodków i szybkość wzrostu kryształów, a tym samym kontrolować wydajność krystalizatora i rozmiar liniowy kryształów.
Na dobór sposobu wytwarzania przesycenia mają wpływ:
• cechy i wymogi procesu technologicznego,
• czynniki energetyczne lub chłodnicze,
• rodzaj dostępnych surowców,
• przeznaczenie produktu,
• względy eksploatacyjne i ekonomiczne,
• rozpuszczalność i zależność substancji od temperatury - czynnik decydujący.
Rysunek 3.2 przedstawia sposoby przesycenia roztworu przy pomiarach zarodkowania oraz obszary stężeniowe roztworu.
N<^łOcKr9<łor? 5iNi)?mxr)o i dl5m5aę7^j7)> U}_ O tfZTl 1 Y JSjJJOł
Rys. 3.2. Obszary stężeniowe roztworu i sposób wyznaczania przesycenia.
Granice obszarów: A - obszar labilny, B - obszar stabilny, C - obszar metastabilny.
Z rysunku 3.2 wynika, źe pierwszy zarodek powstaje na granicy obszaru metastabilnego (C) i obszaru labilnego (A) (przesyconego). W obszarze labiinym zarodkowanie następuje samorzutnie (spontanicznie), z kolei w obszarze metastabilnym, kryształy mogą wzrastać w sprzyjających warunkach, spontaniczne zarodkowanie jest niemożliwe.
Faza stała może wydzielić się z roztworu tylko w roztworach przesyconych, czyli w takich, w których stężenie substancji rozpuszczonej jest znacznie większe w stosunku do równowagowego. Przesycenie Ac można wyrazić za pomocą wzoru:
w którym rzeczywiste stężenie składnika w roztworze oznaczono c, a jego stężenie nasycenia w tych samych warunkach temperaturowych c„. Przesycenie Ac mierzy się najczęściej w gramach bezwodnej substancji rozpuszczonej na lOOg rozpuszczalnika. Stosunek stężenia rzeczywistego do stężenia nasycenia nazywany jest stopniem przesycenia P:
Roztwory przesycone są roztworami niestabilnymi, w przeciwieństwie do roztworów nienasyconych i nasyconych, które w ustalonych warunkach są nieograniczenie trwałe. Przy wzroście przesycenia w pewnym momencie ma miejsce przejście układu ze stanu nierównowagi w stan równowagi, charakteryzujące się spontanicznym wypadaniem zarodków krystalicznych. Takie przesycenie, w którym zachodzi spontaniczna krystalizacja, nazywane jest przesyceniem granicznym A&....
Przesycenie w aparatach do krystalizacji (krystałizatorach) wytwarza się na kilka sposobów, najważniejsze z nich to:
• chłodzenie roztworu,
• odparowanie rozpuszczalnika,
• wysalanie,
• reakcję chemiczną (strącanie),
• kombinacja powyższych procesów.