pz10

doskonale przewodzące ciepło i pomiar polega na mierzeniu równicy temperatur (gradientu) po jej obu stronach. W drugim (Wwił Sink Cahrłmetcr) przeciwnie — komora musi być dobrze izolowana, natomiast powietrze z komory cyrku luje przez chłodzony wodą wymiennik ciepła, odprowadzając ciepło wytworzone przez badaną osobę. Wewnątrz komory utrzymywana jest stała temperatura. Temperatura wody chłodzącej w wymienniku ciepła oraz natężenie jej przepływu stanowi podstawę do obliczenia ilości ciepła wydzielonego w komorze.

Pomiary prowadzone metodą kalorymetrii bezpośredniej cechuje duża dokładność, jednak wymagają one spełnienia warunku, by badana osoba na początku i na końcu eksperymentu była w takim samym „stanie termicznym”.

Kalorymetria pośrednia

Metoda kalorymetrii pośredniej wykorzystywana jest zarówno do pomiaru wydatków energetycznych związanych z pracą zawodową, jak i do określania PPM. Zasada metody polega na tym, że energia wykorzystywana przez organizm uzyskiwana jest w wyniku utleniania składników odżywczych, a proces ten wiąże się ze zużyciem tlenu i wydzielaniem dwutlenku węgla w ilościach proporcjonalnych do wydatkowanej energii. Można to zilustrować stechiometrycznym równaniem spalania (utleniania) glukozy:

C5H12O6 + 6O2 -> 6CO2 + 6H2O + ciepło (180 g) (6-22,4 dm³) (6-22,4 dm³) (6-18 g) (664 kcal)

(2,78 MJ)

Stosunek objętości wydzielonego C'0₂ do objętości zużytego 0₂ w procesie spalania określa się mianem współczynnika oddechowego — WO (RQ — respiratory quotient), przy czym wartość tego współczynnika jest zależna od

Tabela 3.1.4. Parametry utleniania głównych składników pokarmowych

Składnik	O,	o2		Uwolniona energia
pokarmowy	pobrany 1/B	wydalony 1/8	WO	kcal/g (ki/g)	kcal/dm^3 02 (kJ/dm^} 02)
Skrobia	0,829	0,824	0,994	4,18 (17,49)	5,04 (21,10)
Glukoza	0,746	0,742	0,995	3,69 (15,44)	4,95 (20,70)
Tłuszcz	1,975	1,402	0,710	9,35 (39,12)	4,73 (19,81)
Białko	0,962	0,775	0,806	4,43 (18,52)	4,60 09,25)
Alkohol	1,429	0,966	0663	7,11 (29,75)	4,88 (20,40)

123