rozdział 1 strona 17

lal osiemdziesiątych naszego stulecia Przedstawi.mu jest za pomoc;) lin muły tzw. "siedmiu S", opracowanej przez. T. Petersa i R. Waleń liana. Składaj;) siej na ni;): strategia (slralegy), struktura (strucliire), sformalizowane systemy i procedury działania (syslems), załoga (stall), styl kierowania (style), umiejętności i talenty osób zajmujących stanowiska na wyższych szczeblach zarządzania (skills), wątłości wpajane przez organizacji,* swym członkom (sliated values).

Rys. 3. Struktura siedmiu czynników sukcesu

Źródło: Cout es Cli.. Menedier wszechstronny, PSB, Kraków 1996, s. 30.

1    Strategia - koncepcja funkcjonowania organizacji w dłuższym okresie, zawicia-j;|ca zopcracjonalizowanie główne cele, sposoby działania i reguły zachowania;

2    Systemy - formalne procedury określające zasady i sposoby działania dotyczące głównie standartowych problemów zarządzania;

3.    Pracownicy - ludzie, uczestnicy organizacji, sprawcy działań, podstawowy;

4.    Struktura - zbiór formalnych relacji (powiązań) między realnie istniejącymi składnikami organizacji, tj. ludźmi i aparaturą działania (materiały) i narzędzia);

5.    Kwalifikacje - umiejętności całej organizacji i poszczególnych jej członków w zakresie realizowania określonych zarówno na zewnątrz, jak i do wewnątrz organizacji;

6.    Wartości - ideały i normy zachowań uznawane przez pracowników firmy;

7.    Style - przyjęły przez kierownictwo (inny sposób oddziaływania na |x>dwladnych.

W praktyce zarządzania koncentrowano się głównie na trzeci) pierwszyclt elementach powyższej formuły, które określane są jako twarde, czyli na strukturze, strategii i systemach ignorując pozostałe tzw. miękkie elementy: umiejętności i kwalifikacje, załogę, styl kierowania, wartości, rozwiniętych krajach pojawił się nowy kierunek w zarządzaniu tzw. ncw-wavc (nowa fala), Nowa fala proponuje przede wszystkim analizę przypadków jako jedyną słuszną drogę nauki zarządzania, szerzej na len temat, palr2: Zarządzanie Teoria i praktyka, praca zbiorowa red. Koźmiński i Piotrowski, PWO. Wuiszawa 1996, s. 681

Racjonalne podejście do zarządzaniu wymaga nie lylko skupienia uwagi na slralcgii, systemach i strukturze, które s;| bardzo istotnym elementem zarządzania ale zwrócenia uwagi na pozostałe cztery. Wyniki firmy w dużej mierze określane są przez natężenie motywacji pracowników, rodzaj przywództwa, system przyjęty cli i uznawanych wartości, lifektywne wykorzystanie tak zwanych miękkich elementów, nastawienie całej organizacji na drżenie tlo doskonałości może niejednokrotnie zrekompensować brak zalet strukturalnych, czy nieprawidłowość stosowanych procedur. To co skupia, stabilizuje ludzi wokół jej celów to kultura organizacji W tworzeniu kultury otganizaeji najważniejsze miejsce zajmuje menedżer. Wykorzystując odpowiednio swój autorytet osobisty, którego podstawę stanowi kreatywność, umiejętność inspiracji podwładnych - tworzy atmosferę firmy.

Jak pokazuje praktyka gospodarcza⁴ dla sukcesu ważne są oprócz cech charakterystycznych dla organizacji ery technologii, a więc prosta struktura, odpowiedni poziom centralizacji, cechy charakteryzujące działania doskonałych menedżerów. Są nimi':

1.    autonomia i przedsiębiorczość, która polega na stworzeniu waiunków samodzielności działania jednostkom i zespołom zdolnym do inicjatywy (w praktyce chodzi o połączenie atutów malej i dużej organizacji);

2.    obsesja działania, polegająca na stałym wymuszaniu szybkiej analizy pojawiających się problemów i natychmiastowym rozwiązywaniu ich w praktyce;

3.    bliski i bezpośredni kontakt z klientem, co oznacza wsłuchiwanie się w opinie użytkowników;

4.    działanie według zasady trzymaj się tego co umiesz robić najlepiej, czyli trzymanie się podstawowej dziedziny działalności firmy;

5.    wydajność i efektywność poprzez ludzi, co w konsekwencji oznacza uznanie uzdolnień kadry kierowniczej i pracowników firmy za najważniejsze jej atuty;

6.    koncentracja na wartościach - wymaga położenia szczególnego nacisku na wartości realizowane przez daną organizację i wynikając;) stąd filozofię działania;

7.    prosta struktura organizacyjna, nieliczny sztab;

8.    jednoczesna centralizacja i decentralizacja (swoboda i dyscyplina).

W ostatecznym bilansie nic systemy, struktura organizacyjna, zasady i reguły organizacyjne, czy najnowszej generacji technika lecz niepowtarzalna osobowość ludzi i złożone z nich zespoły decydują o sukcesie każdej organizacji.

1.1 Analogie organizacji

Analogia oznacza podobieństwo dwóch zjawisk, procesów lub obiektów. Dzięki czemu można odwołać się w opisie danego zjawiska do zjawisk lepiej poznanych i bardziej zrozumiałych.

¹ 1’utrz: badania Petersa i Walcnnaiia dolyczitęT»2 fniiy nmcrykaiiskicli osiągających nnjlcp-szc wyniki ekonomiczne, które pozwoliły \vt WytypownnięOfcmiu cech charakterystycznych dla wszystkich badanych przedsiębiorstw

Biisinesiiiaii mnguziiic, Rodzi się nowy l

\f iyy i„-nj i, s 4<i

-17-