Rys instal 1

8. RYSUNEK INSTALACYJNY

8.1.    WIADOMOŚCI OGÓLNE

Wszystkie rysunki instalacji wewnętrznych: sanitarnej (wody zimnej, ciepłej, instalacji kanalizacyjnej), centralnego ogrzewania, gazowej, elektrycznej, teleelektrycznej, wentylacyjnej, węzłów cieplnych sporządza się na tzw. podkładach budowlanych. Podkłady (np. rzuty poziome, przekroje pionowe budynku) rysuje się linią cienką, natomiast przewody i osprzęt instalacyjny -linią grubą lub bardzo grubą. Rysunki sieci zewnętrznych sporządza się na podkładach geodezyjnych.

8.2.    RZUTY INSTALACJI

8.2.1. PLANY SYTUACYJNE SZCZEGÓŁOWE

Plany sytuacyjne szczegółowe (rzuty) instalacji wewnętrznych rysuje się z wykorzystaniem podziałki 1:50 (ewentualnie 1:100). Gdy zachodzi konieczność pokazania na tym samym rysunku urządzeń lub przewodów zarówno istniejących jak i projektowanych, to elementy instalacji powinny być przedstawiane liniami o zróżnicowanej grubości. Linie grube określają elementy projektowane, natomiast linie cienkie określają przewody i urządzenia istniejące, zarówno przeznaczone do usunięcia, jak i pozostające w obiekcie. Elementy instalacji pozostających w obiekcie oznaczane są linia grubszą, tak by można było odróżnić je od instalacji przeznaczonych do usunięcia. Przedstawiając daną instalację, na rzucie poziomym kondygnacji technicznej* (najczęściej piwnicznej) oznacza się trasę przewodów poziomych, miejsca występowania pionów oraz przybory i armaturę. Poszczególne odcinki instalacji pionowej (tzw. piony) oznacza się cyframi arabskimi w okręgach o średnicy 8-5-10 mm. Na planie instalacji kanalizacyjnej w poziomie kondygnacji technicznej cyframi arabskimi (cyfr tych nie należy umieszczać w okręgach) oznacza się odgałęzienia poziome i inne punkty charakterystyczne przewodów kanalizacyjnych (np. zmiany kierunku trasy), a cyframi rzymskimi - miejsca włączenia do sieci (rys. 8-1 a). Ponadto na rzutach podaje się podstawowe parametry instalacji, takie jak średnice przewodów i ich spadki oraz typ przyborów. Spadki poszczególnych odcinków rurociągów odpływowych kanalizacji podaje się w %, a spadek kanału ulicznego - w °/_m. Dla uzyskania lepszej czytelności rysunku różnicuje się linie określające poszczególne instalacje. Na przykład instalację wody zimnej oznacza się linią ciągłą grubą, wody ciepłej - linią punktową grubą, wody cyrkulacyjnej - linią przerywaną złożoną (kreskowo-falistą), kanalizacji - linią ciągłą bardzo grubą (tabl. 8-1).

Jeżeli na wszystkich kondygnacjach użytkowych projektowane są identyczne rozwiązania funkcji pomieszczeń i instalacji sanitarnych, to plan sytuacyjny szczegółowy instalacji wodno-kanalizacyjnej wykonuje się tylko dla jednej, typowej kondygnacji (rys. 8-1 b).

Na rzutach poziomych określających instalację centralnego ogrzewania nanosi się numerację pomieszczeń i zadaną dla każdego z pomieszczeń war-

97