5
PROMIENIE ROENTGENA
Ostatni wzór jest zgodny z liniową zależnością Uq od i/, przedstawioną na rysunku 1.4. Nachylenie prostej wyraża się przy tym wzorem h/e,co pozwala niezależnie wyznaczyć wartość stałej Plancka.
W r. 1895 W. Roentgen odkrył nieznany dotąd rodzaj promieniowania, nazwany przez niego promieniami X (obecnie — również promieniami Roentgena). Roentgen zauważył, że ekran pokryty platynocyjankiem baru fluoryzuje (świeci), gdy znajduje się w pobliżu rury próżniowej, w której zachodzi wyładowanie elektryczne. Fluorescencja występowała nawet wówczas, gdy rura do wyładowań była owinięta czarnym papierem. Roentgen stwierdził, że promienie X powstawały w miejscu uderzenia promieni katodowych (wiązki elektronów) o szklaną ściankę rury do wyładowań! Wiadomo obes^ \nie^jże promienie Roentgena ppwstają wówczas, gdy wiązka elektronów, lub innych naładowanych cząstfck^ zostaje zahamowana w określonej substancji. Schemat współczesnej lampy rentgenowskiej jest pokazany na rysunku 1.6. Roentgen stwierdził, że promienie X mają następujące własnością__
I 1. zaczerniają kliszę fotograficzną,
2. powodują fluorescencję niektórych substancji,
3. jonizują powietrze,
4. mają dużą przenikliwość,
5. nie ulegają odchyleniu w polu elektrycznym lub magnetycznym.