S6302954

komputerowe, a siły sprężające dobiera się z warunków rysoodpornoścl.

Takie postępowanie sugerują i umożliwiają nowe normy europejskie, przyjmujące liniowe rozkłady napręzen w betonie az do zarysowania. Dopiero później sprawdza się nośność najbardziej 'wytężonych przekrojów i ewentualny niedobór nośności pokrywa się prętami ze stall zwykłej Ma to konkretne zalety:

•    dodanie zbrojenia zwykłego praktycznie me zmienia układu sił wewnętrznych i me zmusza do powtórzenia obliczeń statycznych.

•    lokalne wzmocnienie za pomocą prętów zbrojenia zwykłego jest łatwiejsze i tańsze. niz uzupełnienie zbrojenia sprężającego. koniecznego do dodania na całej długości elementu,

•    pojawienie się stali zwykłej w przekrojach krytycznych uiatvyia powstanie w tych przek/Oiach przegubów plastycznych (por. rozdział 6).

Celem mniejszego rozdziału było zatem me tylko wskazanie drogi projektowania słupów sprężonych, ale także ukazanie szer-szei perspektywy .nnego podejścia do projektowania.

kości b iuc wysokości h prowadzi do przekroczenia dopuszczalnych naprężeń krawędziowych. Tym samym procedura prowadzi do najize^zego prefabrykatu, co iest ważną cechą przy planowaniu transportu l montażu.

,Ueilżfijszy“ to nie zawsze znaczy .optymalny*. oo uzyskany przekrój może być nadmiernie nasycony splotami sprężającymi. Dzięki temu. ze algorytm zastosowany w tabuo/ 9-1 |8st bardzo prosty, można larwo wygenerować, zmniejszając stopniowo wartoif. Ao_c w wyprowadzeniu wzoru (9-1], senę przakrojdw spełniających warunta bezpieczeństwa, lecz różniących się udziałem betonu I stan Znając dla danej wytwórni jednostkowe koszty wbudowanych materiałów możne wybraC rozwiązanie najtańsze. Takie studium malej optymalizacji metodą przeszukiwania będzie na pewno opłacalne przed uruchomieniem serii produkcyjnej.

Pozostaje wytłumaczyć, kaczego w procedurze zalecono uzupełnienie zbro|enta sprężającego zbrojeniem zwykłym. Otóż taki tok postępowania bywa ;u2 stosowany w praktyce projektowania nowouaenych mostów sprężonych dużej rozpiętości Obiłcza się je statycznie w tme ilragwo-spręż/stei wykorzystując istniejące oprogramowanie

10. Projektowanie belek zespolonych

a)

b)

Do głównych celów sprężenia konstrukcji betonowej należy eliminacja rys. W tym aspekcie sprężenie całego przekroju związane jest z marnotrawstwem tej części stali sprężającej, która z konieczności przeznaczona jest na sprężenie strefy ściskanej. Przez przyłożenie siły sprężającej na stosownym mimośrodzie zmniejszamy to marnotrawstwo, ale nie likwidujemy go w całości. Pod tym względem bardziej racjonalne sprężenie występuje w elementach zespolonych.

W ramach tego rozdziału omówione będą konstrukcje zespolone, złożone z prefabrykowanej belki sprężonej - strunobetonowej lub kablobetonowej - oraz współpracującego pod względem wytrzymałościowym betonu uzupełniającego w strefie ściskanej (potocznie zwanego .nadbetonem"). Prefabrykowana belka produkowana jest w wytworni, a beton uzupełniający układany jest w miejscu przeznaczenia konstrukcji („na budowie").

Nie będą tu rozważane metody projektowania rozwiązań konstrukcyjnych pokazanych w przekroju na rysunku 10-1, choć formalnie są to także konstrukcje zespolone. Wkładki i deski sprężone nie doczekały się szerszego zastosowania z uwagi na nieopłacalność produkcji filigranowych elementów sprężonych w stosunku do zaoszczę-

I

I

I

i

■

■

\1

c)

Rys 10-i OrtttwiwrtM* elementy sprężona 1 - « Konstrukcjach zespolonych a) wkładki, o) deski, ci oeieczW iiTięi—nery 3 - pustaki

stropowe. 2 - beton