Sieci CP str084

84

6.6. Mankamenty sieci ART

/,j AJ... Aj

1	1
M
	-1	r
	V
y.|

M ¹ il

1 1 1

Warto także odnotować konieczność empirycznego dobierania wagi synaptycznej oznaczonej jako u — zgodnie z przytoczonymi rozważaniami.

6.6 Mankamenty sieci ART

W istocie system orientujący posługuje się swoistym „modelem” zadania rozwiązywanego przez sieć. Model ten zakłada, że sygnały należące do tej samej klasy mają większość cech wejściowych (składowych wektora X) identycznych, natomiast duża liczba różniących się cech wejściowych jest charakterystycznym wyróżnikiem sytuacji, kiedy pojawia się obiekt z nowej, nieznanej klasy. To założenie może być prawdziwe, ale może i nie być. Na przykład rozważmy sieć, która już nauczyła się rozpoznawać wzorce liter I oraz O. Sygnały wejściowe X dla tych rozpoznawanych klas ma ją postać

□□□1

□□□I □□□I □□ □□

□□

□□□

□□□

□□□

□□□

□□□

□□□

IHffl

i3

□■n

□

□CD

Wyobraźmy sobie teraz, że rozpatrujemy te same obrazy, ale zakłócone dodaniem dwóch pikseli według następującego wzoru

□□ HP	□□□□ □□□□ □□□C	□ □ n
II	□□□C	1 1
II	mac	□
II	rnnr	11
JL	CDDC	■