skanowanie0001(3)

506 Peter McLaren

McLaren, P., Lankshear, C. (Eds.). (in press). Póliticsof Liberation: Paths from Freire. London and New York: Routledge.

McLaren, P. (1992). Cóllisions with otherness: Multiculturalism, the politics of difference, and the enthnographer as nomad. The American Journal of Semiotic, 9 (2—3), 121—148.

Miyoshi, M. (1993). A borderless world? From Colonialism to Trannątionalism and the decline of the nationrstate, Critical Inguiry, 19, 726—751.

Parry, B. (1993). A critiąue mishandled. Social Text, 35, 121 —133.

Ross, A. (1989). No respect: Intellectuals and popular culture. New York and London: Routledge.

Ross, K. (1993). The world literaturę and cultural studies program. Critical Inąuiry, 19, 666 — 676.

San Juan, Jr., E. (1988). Ruptures, Schisms, InterventionS: Cultural Revolution in the Third World. Manila, Phillipine: De La Salle University Press.

Scot, J. W. (1992). Experience. In Judith Butler and Joan W. Scott (Eds.), Femmists theorize the political. New York and. London: Routledge, pp. 22-40.

Shapiro, M. J. (1992). Reading the Postmodem Polity: Political Theory as Textual Practice. Minneapolis: University of Minnesota Press.

Torres, C. A. (1993). Democratic Socialism, social movements and educational policy in Brazil: The work of Paulo Freire as Secretary of Education in the Municipality of Sao Paulo. Manuscript in progress.

EWA RODZIEWICZ

„Szkoły myślenia” w edukacji.

Praktyki myślenia wychowawczego — teorie — orientacje edukacyjne

Kiedy zwrócono się do nauczycieli kilku szkół podstawowych państwowych i niepaństwowych i do studentów pedagogiki pierwszego^ roku z nieustrukturyzowanym wywiadem, zachęcającym ich do określenia siebie jako wychowawców lub potencjalnych wychowawców, pożądanych współcześnie nauczycieli i zaproszono ich do odsłonięcia teoretycznych, kulturowych, potocznych założeń i sensów, które oni realizują, odnajdują w pracy wychowawczej, kiedy zaproponowano im dokonanie autoopisu praktyk wychowawczych realizowanych w edukacji czy wreszcie do wyrażenia opinii o ważności teorii w praktyce działania wychowawczego •i o nazwanie kontekstu działania wychowawczego — to w rezultacie uzyskano charakterystyki, autoprezentacje różnych szkół, stylów myślenia o edukacji i w „edukacji”. Namysł nad wypowiedziami nauczycieli pozwolił na odsłonięcie różnych rodzajów mentalności nauczycielskich, sposobów sytuowania się wobec teorii i praktyki edukacyjnej. W wypowiedziach nauczycielskich można było odnaleźć wielość" sposobów interpretacyjnych tego, co dzieje się w edukacji, w rezultacie sprzyjania różnym stylom pracy wychowawczej. Okazało się, iż nauczyciele wiążą się chętnie z pewnymi określonymi rodzajami wiedzy, sposobami rozumienia pracy wychowawczej, rodzajem racjonalizacji'w prezentacji; uczniom obrazu świata i preferują odmienne sposoby relacji, które nawiązują z uczniami. Wynik owego sondażu odsłonił różne sposoby rozumienia, odwoływania się nauczycieli do sposobów wyjaśnień wiedzy kulturowej, refleksyjności, racjonalizacji praktyk edukacyjnych, pozwolił