Skanowanie 11 01 17 06 (9)

Problemy kliniczne

6, Rozpoznania psychiatryczne

A.    cyklotymia

B.    zaburzenie depresyjne nawracające

C epizod depresji z objawami psychotycznymi

D.    dystymia

E.    mania z objawami psychotycznymi

W razie pogorszenia stwierdza się łagodne podwyższenie nastroju i przypływ energii albo płytkie przygnębienie i obniżenie

samooceny. Nigdy nie spełniała kryteriów diagnostycznych ICD-10 ani epizodu depresyjnego, ani hipomanii.

F.    mania bez objawów psychotycznych

G.    zaburzenie afektywne dwubiegunowe

H.    schizofrenia paranoidalna

I.    zaburzenie urojeniowe

J.    zaburzenie schizoafektywne

1. 48-letni mężczyzna leczony od wielu lat psychiatrycznie, pięciokrotnie hospitalizowany w szpitalu psychiatrycznym. Podczas pierwszego pobytu w szpitalu rozpoznano hipomanię. Przyczyną kolejnych czterech hospitalizacji była ciężka depresja z sil

nymi tendencjami samobójczymi.

2.    Studentka szkoły aktorskiej zgłasza się do psychiatry. Stwierdzono: znacznie podwyższony nastrój, bezsenność oraz zwiększoną energię. Powiada, ze jest sławną aktorką, otoczoną tłumami podziwiających ją wielbicieli. Nie stwierdzono pierwszorzędowych objawów Schneidera.

3.    Mężczyzna, który przebył wiele epizodów psychotycznych, został przyjęty do szpitala psychiatrycznego z powodu pogorszenia się stanu psychicznego. Skarży się na obniżenie nastroju, anhedonię i zwiększoną męczliwość. Stwierdzono zahamowanie psychoruchowe. Podczas badania relacjonuje odciąganie myśli oraz omamy słuchowe w postaci głosów komentujących, wyrażających się o nim w trzeciej osobie.

4.    30-letniej kobiecie z opornym na leczenie zaburzeniem psychotycznym przepisano klozapinę. Jest przekonana, że jacyś obcy zatruli wodę w wodociągu i obserwują ją przez całą dobę. Doznaje omamów słuchowych w postaci głosów w drugiej osobie, informujących o tym, ze jest obserwowana. Wypowiedzi nie mają cech dezorganizacji, nie ma też objawów negatywnych. Nastrój jest wyrównany pomimo przy

krych treści urojeń.

5. 4S-letnia kobieta nieregularnie zgłaszała się w poradni zdrowia psychicznego od wczesnej młodości. Nie była w szpitalu psychiatrycznym. Przyjmuje sól jodową kwasu walproinowego oraz 50 mg sertrali-ny dziennie, a jej stan jest wyrównany.

□

□

n

□

n

EJ

□

□

□

7. Epidemiologia zaburzeń psychicznych

A.    0,5%

B.    1%

C.    5%

D.    10-25%

E.    35%

F.    50%

G.    75%

H.    100%

Każdej z wymienionych poniżej grup populacyjnych przyporządkuj wybrany z powyższej listy odpowiedni wskaźnik rozpowszechnienia/ryzyka zachorowania w ciągu życia. Każda odpowiedź może być wybrana raz lub więcej razy.

1. Ryzyko zachorowania w ciągu życia na zaburzenie depresyjne nawracające u kobiet.

2.    Ryzyko zachorowania w ciągu życia na zaburzenie afektywne dwubiegunowe u mężczyzn.

3.    Ryzyko zachorowania w ciągu życia na schizofrenię u mężczyzn.

4. Ryzyko zachorowania w ciągu życia na schizofrenię u jednego z bliźniąt jednoja-jowych, jeżeli drugie z bliźniąt choruje na schizofrenię.

5 Rozpowszechnienie otępienia u osób po 65. roku życia.

6. Rozpowszechnienie przygnębienia poporodowego u kobiet po urodzeniu dziecka.

8. Leki psychotropowe stosowane w leczeniu zaburzeń psychicznych

A.    chlorodiazepoksyd

B.    amitryptylina

C.    lorazepam

D.    lit

E.    haloperydol

F.    olanzapina

G.    klozapina

H.    diazepam

I.    procyklidyna

). fluoksetyna

1.    U 57-letniego mężczyzny po świeżo prze

bytym ciężkim zawale mięśnia sercowego rozpoznano epizod depresji umiarkowanej.

2.    U kobiety rozpoznano alkoholowy zespól abstynencyjny z majaczeniem. Szybko wzmagają się podniecenie i agresywność.

Po wykluczeniu fizykalnych przyczyn podniecenia lekarz zleca lek uspokajający domięśniowo, ponieważ chora nie zgodziła się na przyjęcie leku doustnie.

3.    Miody mężczyzna choruje na schizofrenię od niedawna. Przebył dwie dwumiesięczne kuracje maksymalnymi dawkami ryspery-donu i kwetiapiny. Nie uzyskano poprawy.

4.    U 34-letniego mężczyzny rozpoznano lekooporną depresję z licznymi objawami biologicznymi. Stosowano wiele różnych leków przeciwdepresyjnych, w wysokich dawkach i w różnych połączeniach, ale uzyskano jedynie niewielką poprawę. Psychiatra zaproponował potencjalizację leczenia przeciwdepresyjnego.

5.    29-letni mężczyzna, który nieregularnie przyjmował leki doustne, od pewnego czasu jest leczony flupentyksolem w formie dćpót. Obecnie zgłosił się po pomoc z powodu „sztywności nóg, trudności

w poruszaniu się oraz drżenia rąk"

l I

315