skanuj0002

Przedstawiciele polskiego ekspresjonizmu

•    Sl. Przybyszewski . Byi on redaktorem krakowskiego czasopisma „Życie” w którym w latach 1889 - 1900 doszły do głosu tendencje ekspresjonistyczne -manifest Confitcor (1899). W latach 1916 - 1919 współpracował z czasopismem „Zdrój”, w którym zamieścił programowe studium: hkspresjonizm, Słowacki i „Genesis z Ducha"(\9\?>).

•    Jan Stur - poeta, krytyk lit." W 1919 roku związał, się z grupą poznańskich ekspresjonistów skupionych wokół „Zdroju”. Stał się jego czołowym teoretykiem i publicystą. Ogłaszał w nim art. programowe:

=> Czego chcemy 1920

=> cykl Rozmyślań człowieka na przełomie 1920 — 1921

Reprezentował „ekspresjonizm czysty” o czystej orientacji etycznej i społeczno -utopijnej. Wyznaczał ekspresjonizmowi funkcję uniwersalną -scalającą i inspirującą nowe dążenia literatury odradzającej się po Iw.św. oraz nawiązującą do dorobku romantyków - „ekspresjonizm jest dalszym ciągiem romantyzmu”.

•    Adam Bederski - Związany z czasopismem „Zdrój”, uznawany jest za pierwszego ekspresjonistę w Polsce

•    Bohdan Hulewicz - redaktor „Zdroju”. Pierwszy nazwy ekspresjonizm użył w artykule „O pełnię życia”.

• grupa artystyczno - literacka „Bunt”, która wydała wl^etniu 1918 r. specjalny nr „Zdroju”. Przedstawiciele tej grupy to: S. KulnckąM⁶ Kubicką S. Szmaj, W. Skotarek, bracia Hulewicza - Witold i Bohdan, A. Bederski. Byli oni związani z ekspresjonizmem niemieckiin, ale nadali pismu charakter bardziej radykalny niż niemiecki „Der Sturm” i „Die Aktion”. Wprowadzili element buntu, protestu, walki.

—~    • Zenon Kosidowski poeta i krytyk), Emil Zegadłowicz, Józef Wittlin

związani ze „Zdrojem” po rozpadnięciu się grupy „Bunt”.    .

bf ■ €>CryZjnY-₎ ^ ,£^Łs^nr<Wc/')

Charakter polskiego ekspresjonizmu    „ ^

Polski ekspresjonizm zaczyna się w 1917 r , w tym roku .nazwa zaczyna być stosowana świadomie'do twórczości polskich artystów, ale pierwsze wzmianki były już w 1913 r., - artykuły Adolfa Baslera. Ekspresjonizm w Polsce kształtował się w zasięgu' oddziaływania e. niemieckięgg. z którą byli związani S. Przybyszewski, J. Kasprowicz, W. Beret. Rozwinął się w trzech c»ro4ka,Q|t W Krakowie, Poznaniu i Lwowie.