i
208
nasycone), cykloalifatyczne (R = cykioalkil) i aromat;
(R = aryl). Innym kryterium podziału jest liczba grup ka ksylowych w cząsteczce kwasu. Z tego punktu widzenia \\\? nia się kwasy monokarboksylowe, dikarboksylowe, trikarbc-*-sylowe itd.
Ćwiczenie 3.9
Zbuduj modele cząsteczek kilku kwasów z rysunku 3.18 wskazanych pr- :: nauczyciela oraz ustal wzon/ węglowodorów otrzymanych przez zastąp— . nie grupy karboksylowej a) grupą metylową, b) atomem wodoru.
NAZEWNICTWO KWASÓV'J KARBOKSYLOWYCH
Nazwy systematyczne kwasów karboksylowych można u* > rzyć dwoma sposobami. Jeśli grupa karboksylowa pows:_ * z końcowej grupy -CH3 w głównym łańcuchu węglowym, pb nazwę kwasu tworzy się'ze słowa „kwas” i nazwy macierz) .-p go węglowodoru (o tej samej liczbie atomów węgla co kv--z przyrostkiem -owy. na przykład:
ł:*
//'
H- , |
<=> |
H— \ o- |
metan |
metan | |
0 «F 1 |
/ CH3-:; | |
etan |
etan |
.
I
Grupa karboksylowa zastępuje więc w tym przypadku gru:-metylową i, w razie potrzeby numerowania atomów węz . w łańcuchu, otrzymuje zawsze lokant ł. Nazwy tego typu mena utworzyć tylko dla mono- i dikarboksylowych kwasów __ fatycznych (nasyconych i nienasyconych). Dla kwasów, który.:: nazw nic można utworzyć w ten sposób, stosuje się drugi s)> tem nazewnictwa, zgodnie z którym traktuje się je jako r: chodne węglowodorów, w których jeden lub kilka atomów v> doru zastąpiono grupami karboksylowymi. Grupy karboksy.: wej nie zalicza się wówczas do szkieletu węglowego, na pir-kład: