Wielkość i szybkość rozpuszczania się MgO w czystej wodzie jest mała., czym tłumaczy się niską wytrzymałość spoiw majyteziowych zarabianych wodą.
Gdy do zarobienia MgO stosuje się woćtr/ roztwór MgO, (lub inne wspomniane wy*ej) wielkość i szybkość iozpcszc/anU się MgO znacznie zwiększa się, i co jest szczególnie ważne zwiększa się różnica w rozpuszczalności MgO i Mg(OH): ij. AR. co jrhcaiacycznie mojSłg
czystej woo7)c
w roztworze Mj€l;
R
* V
1
MsO
MgO
MgtOIT).
AR
Ms{OSk >AR'
u C O |
AR’ < AR"
W efekcie wzrostu różnicy AR w rozpuszczalności MjrO i Mg(OH): następuje-
* wzrost wytrzymałości spoiwa.
• wzrost szybkości wiązania i w efekcie także twardnienia.
Ponadto obecność MgCl; w reagującym układzie powoduje, żc obok wodorotlenku magnezu jako produkty reakcji tworzą się zasadowe uwodnione chlorki magnom tzw tlenochlorki o pr.iennym skłnriyje_: np.
MgOi -3 Mg(OH): 711:0 MgCh -5 Mg(OH)s -7HjO
i inne.
Występowanie tlenochlorków o różnym składzie tłumaczy się możliwością zastępowania grup (OH)' jonami CT z uwagi na jednakowy ładunek i zbłminy promień jonowy:
Tce - 1.54 A
Ogólny wzór tlenochlorków można przedstawić za pomocą wzoru
Mg^OB, d)* m H;0
Tlenocblorki tworzą kryształy w pestad włókien, które przeplatając się wzajemnie, i z kryształami Mg(OH);. twarzą zwartą scukmrę zwiększającą wytrzymałość spoiwa.
2 upływem czasu tlenochlorki ulegają pod wpływem CO: z powiKrza karbocizteji tworząc związki o ogólnej formulę
Mg,, (OH, Cl)*, z MgCOj • m B:0