I faza - wychładzanie do temp. mętnienia do ok. 30°C, najlepiej bez dostępu tlenu
II faza - chłodzenie,
III faza - dochładzanie do temp. 16-18°C i formowanie w bryły.
4) ekstrakcja -
tłuszcz ekstrahuje się z wątrób lub z pozostałości po wydobyciu głównych ilości oleju. Metoda to urno żliwia głęboki odzysk tłuszczu, ale jest on ciemny i zawiera wiele substancji ubocznych.
20. Technologia produkcji żelatyny z kości i śrutu kostnego.
śrut kostny
demineralizacja
4,5% HCł, temp. 15°C => sole mineralne osseina
wapnienie płukanie wodą
zawiesina wap. 1:1, temp,15-18°C wody 150%, temp. 15°C, zmiana 4-5x,
25-45 dni każda 30-40 min.
odwapnienie amoniakowanie
5-7% HC1, osseina:płyn 4:1 10-15 h
termohydroliza temp. 55-60°C odbarwianie i filtrowanie
■i>
zagęszczanie temp.55-98°C
żelatynizacja temp. 6-10°C
żel żelatynowy
wstępne rozdrabnianie
suszenie 30-3 8°C 16-20 h do 15-17% wilg.
rozdrabnianie
żelatyna
Im drobniejsze kawałki śrutu tym wydajność produkcyjna żelatyny mniejsza. Proces produkcji żelatyny z kości jest wydłużony o sortowanie, rozdrabnianie wstępne, odtłuszcznie w wodzie o temp.98-100oC w czasie 5-6 h oraz rozdrobnienie kości do 25 mm.
Demineralizacja ma na celu usunięcie CaC03 i trójwapniowego otrofosforanu, które są balastem i utrudniają proces produkcji żelatyny. W trakcie demineralizacji zachodzi ponadto hydroliza wiązań peptydowych, rozpad wiązań sieciujących, modyfikacja grup funkcyjnych.
Wydajność żelatyny z kości bydlęcych jest mniejsza niż ze świń.
21. Możliwości wykorzystania krwi zwierząt rzeźnych.
9