kultura okresowo-dolewowa sposób prowadzenia kultury w bioreaktorach (ang. fed batch culture). Początek kultury odbywa się przy częściowo wypełnionym bioreaktorze (np. 50% obj.), a porcja dodatkowej pożywki jest wprowadzana w czasie spowolnienia wzrostu lub zahamowania produkcji metabolitu.
kultura pąków bocznych (pachwinowych)
metoda rozmnażania wegetatywnego w kulturze in vitro, w której eksplantatami pierwotnymi są merystemy, wierzchołki pędów, pąki kątowe (boczne), a także fragmenty pędów z węzłem, parą liści i pąkiem bocznym. Rozmnażanie przez pąki boczne gwarantuje dużą stabilność genetyczną.
kultura pąków przybyszowych metoda rozmnażania wegetatywnego w kulturze in vitro, w której eksplantatami pierwotnymi są wierzchołki pędów zwane przybyszowymi, tworzone na różnych organach roślin: korzeniach, łodygach i liściach, łuskach cebulowych lub pędach kwiatowych, a także w kalusie.
kultura protoplastów kultura in vitro wyizolowanych i oczyszczonych protoplastów, zawieszanych w pożywce płynnej lub zestalonej agarozą.
kultura typu „niańka” kultura zawierająca w jednej pożywce protoplasty i oddzielone od nich membraną aktywne mitotycznie komórki w celu wykorzystania ich pozytywnego wpływu na aktywność podziałową protoplastów. Membrana przestrzennie rozdziela komórki „niańki” od protoplastów i jednocześnie pozwala na przemieszczanie składników.
kultura zawiesinowa komórek populacja komórek roślinnych rosnąca na pożywce płynnej in vitro. Zawiera pojedyncze komórki i agregaty komórkowe.
kultury heterotroficzne kultury na pożywce bez sacharozy, przy wysokim natężeniu światła i fazie gazowej wzbogaconej w CO2.
lądowanie na chromosomie (chromosome landing) klonowanie genu z wykorzystaniem mapy genetycznej; polega na wyszukiwaniu, metodą analizy sprzężeń, markerów będących w fizycznej odległości (połowa długości insertu biblioteki użytej do izolacji) od genu.
leki rekombinowane produkty otrzymywane z wykorzystaniem modyfikacji genetycznej.
linie blisko izogeniczne (NILs) linie uzyskane w wyniku wielokrotnego krzyżowania wstecznego (7-10 pokoleń); różnią się wyłącznie pod względem alleli w locus cechy użytkowej i w sąsiednich, silnie sprzężonych łoci. liofilizacja suszenie w stanie zamrożonym, manipulacja genetyczna, modyfikacje genetyczne, techniki rekombinowanego DNA synonimy transformacji genetycznej opisujące postępowanie, w którym geny lub ich części mogą być przenoszone przez badacz}' do dowolnego organizmu, marker AP-PCR (arbitralne startery PCR) marker DNA uzyskiwany w wyniku amplifi-kacji DNA z użyciem starterów 20 i więcej nu-kleotydowych; pierwsze dwa cykle przebiegają przy niższej temperaturze fazy renatura-cji (40°C), a następne w temperaturze właściwej dla użytych starterów (ok. 60°C). marker DAF (fingerprinting przez amplifika-cję DNA) marker DNA uzyskiwany w wyniku amplifikacji DNA z użyciem arbitralnych, 8-10-nukleotydowych starterów, marker FM (marker funkcjonalny) polimorfizm genu, generujący zmienność fenotypo-wą; najbardziej wartościowa klasa markerów, marker genetyczny charakterystyczna właściwość organizmu świadcząca o określonym genotypie; zwykle owa właściwość jest łatwa do stwierdzenia, ale może to także być obecność lub brak jakiegoś genu czy sekwencji DNA lub białka.
marker ISSR marker DNA wynikający z polimorfizmu odcinków DNA pomiędzy mikro-satelitami.
marker RAPD (losowo amplifikowany poli-morficzny DNA) reakcja amplifikacji prowadzona z użyciem jednego, najczęściej dziesię-cionukleotydowego startera o arbitralnej (dowolnie wybranej) sekwencji, co pozwala uzyskać od kilku do kilkunastu produktów, marker RFLP (polimorfizm długości fragmentów restrykcyjnych) marker DNA wynikający z różnic w liczbie miejsc restrykcyjnych, marker SCAR (sekwencyjnie charakteryzowany amplifikowany region) marker uzyskiwany po konwersji markera RAPD marker STS (miejsce znaczone sekwencyjnie) fragment wielkości 200-300 pz otrzymywany metodą PCR z użyciem specyficznych