skanuj0011

ju i aktywności administracji, a w zasadzie stosowanych — względnie nadto i stanowionych — przez nią, z dwustronną mocą obowiązującą, twórczo, ale w granicach tego porządku i pod bezstronną kontrolą zachowania tych granic’^{11 2} i F. Longchampsa, w edług którego prawo administracyjne dotyczy administracji publicznej (pojętej jako pewna dziedzina kultury społecznej) i jest dla niej swoiste, tj. obejmuje to, co jest wytworzone właśnie dla organizacji i działania administracji publicznej, a nie zarazem dia innych dziedzin kultury społecznej. F. Longchamps był też zwolennikiem poszukiwań aksjologicznej definicji prawa administracyjnego, w której zwrócono by uwagę na to, że prawem administracyjnym jest zbiór norm prawnych, których racją obowiązywania jest bezpośrednia realizacja przez podmiot)' administrujące wartości wyróżnionych ze względu na dobro wspólne (np. bezpieczeństwo, tożsamość obywateli, ochrona żyda, ochrona zdrowia, gwarancje wolnośd, ochrona środowiska itd.)^w.

Powyższe definicje, które można już nazw ać klasycznymi, jak wiele definicji późniejszych, poszukują istot)’ prawa administracyjnego w bardzo różny sposób. Nie można jednak wybrać definicji najlepszej i uniwersalnej.

2.2. Cechy prawa administracyjnego

Wskazane wyżej trudności w definiowaniu prawa administracyjnego, podobnie jak w wypadku definicji administracji publicznej, wskazują na to, że bardziej przydatne od formułowania definicji jest posłużenie się wyliczeniem podstawowych cech prawa administracyjnego.

prawo administracyjne jako prawo publiczne

1. Prawo administracyjne jest częśdą prawa publicznego, co oznacza, ze ta gałąź prawa ma za przedmiot regulacji państwo jako podmiot władzy i służy uzasadnieniu i określeniu kompetencji państwowych². Państwo ma charakter zwierzchni wobec innych podmiotów. Prawo administracyjne to wynik woli nie każdego podmiotu, a specjał nych podmiotów publicznych, jego normy wyrażają kompetencje tych specjalnych podmiotów, realizujących administracje publiczną. W granicach tego prawa są realizowane cele, interesy, dobro i zadania publiczne oraz są regulowane organizacja i działalność administracji publicznej.

teorie przeciwstawiające prawo publiczne prawu prywatnemu

Tak rozumiane prawo publiczne (w tym prawo administracyjne) było zwykle przeciwstawiane prawu prywatnemu, które wychodzi od autonomii jednostki i ma za zadanie tworzyć regulacje dla prawidłowego obrotu prawnego oraz dotyczące rozstrzygania konfliktów między podmiotami prywatnymi. Przeciwstawienie to było charakteryzowane wieloma różnymi sposobami Powstały różne teorie dotyczące tego zagadnienia. Według teorii interesu (wywodzącej się od Ulpiana — „publicum ius est quod ad statum rei

34

1

^J (S. Langio-i, Insfytvcj< pmu ed"unistnc<jjN²gv_/ ² 255.

" FV>r. f Longchamps, iv fjnuif pjjfra ofcciwi&myi fttństtoMt} i pn»« t&smiitrząpug?, ŻNIW 195$, Prawo tli. Seria A. nr 10.

2

H. Maurer. CgtUte ynmu aAoiiiuHracyjne..f. 45,