52151 skanuj0024 (100)

Odlewanie kokilowe można stosować w zasadzie dla wszystkich stopów odlewniczych. Najczęściej metoda ta stosowana jest do odlewania stopów metali nieżelaznych, głównie stopów aluminium, miedzi, cynku i magnezu.

Na jakość i trwałość kokil wpływa:

•    rodzaj materiału użytego do budowy kokili,

•    rodzaj materiału odlewu,

•    konstrukcja kokili i odlewu,

•    rodzaj i grubość pokrycia ochronnego nakładanego na powierzchnię wnęki formy.

Na prawidłową technologię odlewania kokilowego składają się następujące czynniki (parametry odlewania):

-    temperatura ciekłego metalu podczas zalewania uzależniona ściśle od rodzaju stosowanego stopu, wielkości i stopnia skomplikowania odlewu i od temperatury podgrzania kokili;

-    temperatura zalewania formy - ze względu na szybkie krzepnięcie odlewów w kokili, szczególnie odlewów cienkościennych, powinna być o 30-50 K wyższa niż podczas zalewania form piaskowych;

-    rodzaj i grubość pokryć izolujących zabezpieczających wnękę formy i regulujących szybkość stygnięcia odlewu

•    czernidła - pokrycia, które mają w swoim składzie grafit, dobrze przewodzą ciepło, ze względu na obecność grafitu, spełniają rolę smarującą i zabezpieczającą przed przywieraniem odlewu do formy;

•    bielidła - pokrycia źle przewodzące ciepło, a więc izolujące składające się z składników ceramicznych, np: z kredy, glinki szamotowej, tlenku cynku nanosi się w kokili tam, gdzie odlewy powinny krzepnąć powoli.